14 กุมภาพันธ์ ....บทที่2

ผมเดินคุยกับโยเพื่อนสนิทและเอลเพื่อนอีกคนของผม ระหว่างเดินไปหาอะไรทานกันเพราะนี่มันเที่ยงแล้วล่ะครับ

บอกตามตรง...ผมยังอยู่มนภวังค์อยู่เลย ยังตรึงอยู่น้องเพทายไม่หายจนวันนี้ผมเรียนแทบไม่รู้เรื่องเลย

" อ่าว...นั่นดาวนี่ "

" แล้วผู้ชายหน้าหวานที่นั่งอยู่ตรงข้ามนั่นใครล่ะวะ? "

" เพทาย.... "

ผมหลุดเรียกชื่อชายหนุ่มคนนั้นเบาๆ ผมรีบเดินเข้าไปหาเพทาย...เอ้ยๆ ดาวสิดาวทันที แหะๆจุดประสงค์ก็เพทายอยู่ดีอะแหละ

" ดี... "

" อ่าวดีจะเพรช "

" ไม่รอพวกข้าเลยนะมึง "

โยและเอลเดินตามมาสมทบพลางเอ็ดผมน้อยๆที่เดินทิ้งพวกมัน

" กินอะไรดีวะ? "

" นั่นดิ.... "

โยและเอลถามกันไปมา แต่ผมไม่ค่อยสนอะ รีบนั่งข้างๆเพทายทันที นั่งกั้นกลางระหว่างสองคนนั้นแหละ

" เอ็งจะกินอะไรเพรช "

" พวกเอ็งกินอะไร ข้าก็กินอันนั้นอะ "

" อืมๆ ให้พวกข้าไปซื้อว่างั้น! "

" นะ.... "

ผมหันไปอ้อนพวกมัน ก็อยากอยู่ใกล้ๆเพทายอะ เลยไม่อยากไปไหน

" ว่าแต่มากินข้าวกันสองต่อสองยังงี้มีอะไรแน่ๆเลย "

ผมถามแหย่ดาว เพราะอยากรู้ความสัมพันของสองคนนี้ แล้วไม่ต้องกลัวดาวโกหกเลย เพราะเธอเนี่ยไม่เคยโกหกและไม่ชอบคนโกหกด้วย

" อ้อ...เปล่าหรอก "

" แล้ว.... "

" แกจำรายงานที่พวกปีหนึ่งต้องทำทุกรุ่นได้ไหม ของอาจารย์วิภาอะ "

" อ้อ...โปรเจคอณุรักษ์ภาษาอะนะ "

" นั่นแหละๆ เดี๋ยวนี้มันเป็นโปรเจคเดี่ยวแล้ว ไม่ได้ให้ทำเป็นกลุ่ม เพทายเลยมาให้ช่วยเพราะไม่เข้าใจน่ะ "

" อ้อ....... "

" ไม่ต้องห่วง ผมไม่ยุ่งกับแฟนรุ่นพี่หรอกฮะ! "

ผมและดาวหันไปมองเพทายที่พูดออกมา เค้าก็แค่ยักไหล่และยิ้มนิดๆตอบมา หูยยยย แค่ยิ้มๆนิดๆนะเล่นเอาผมแทบละลายกลายเป็นไอน้ำ พุ่งขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศและกลายเป็นเมฆก่อนจะเป็นเมฆก่อนที่จะตกลงมากลายเป็นฝน [เกี่ยวไหม?]

แล้วข้าวมันไก่พิเศษก็ถูกเสิฟมาที่หน้าผม พร้อมกับน้ำส้มคั้น? ผมไม่ชอบน้ำอัดลมครับ เลยกินแต่น้ำผลไม้มาตลอด

" หน้าเอ็งนี่เหมือนจะแดกน้องเค้าอยู่แล้ว! "

เพทายมองไปที่โยทันที สายตาน้องเค้างี้วิ๊งๆเลยอะ ไม่ใช่ๆเค้ามองแบบว่า 'พี่พูดอะไรของพี่' ยังงี้เลย

" มันก็พูดเล่นไปอย่างนั้นแหละครับ ก็เพทายน่าหวานขนาดนี้ "

ผมตอบแทนไอ้โยที่มันหันไปสนข้าวมันไก่พิเศษหนังเรียบร้อยแล้วล่ะ ปล่อยที่รักผมมองอย่างงงงวยแบบไม่ได้คำตอบ เรียกที่รักและ แฮ่ๆ

" ถึงผมจะหน้าหวาน แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นนะครับ!! "

" พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้นซักหน่อย "

ผมรีบแก้ตัว ไม่ๆอธิบายให้น้องเค้าฟัง เพราะไม่ได้หมายความอย่างนั้นนี่นา

" เพทาย...เราอย่าไปถือพี่ๆเค้าเลยหน่า เห็นเราหน้าหวานเค้าคงอยากแหย่เล่น "

ดาวอธิบายแทนผม คำอธิบายของดาวทำให้เพทายเงียบไปแต่ก็ยังมุ่ยหน้าเคืองอยู่ โอ้ย...ละลายกลายเป็นไออีกรอบ อะไรน้องจะน่ารักปานนี้

ผมนั่งกินข้าวช้าๆขณะที่สองคนนั้นกินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็กินช้าเพราะมองเพทายนี่แหละ มองดูเค้าทำนั่นนี่และพูดคุยกับดาวเรื่องโปรเจค ผมหลงไกลเค้าไปหมดเลยล่ะ ทั้งน้ำเสียงแววตาท่าทาง มองเค้าทำหน้าเครียดๆ ยิ่มหวาน ย่นหน้าเพราะไม่เข้าใจ หนักใจ โอ้ยๆ อะไรๆก็น่าดูไปหมดเลย!!! 

" แกคงไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้านะเพรช? "

ผมมองหน้าดาว เจ้าของคำถามทันที เธอเป็นคนรักเก่าของผม และเราเลิกกันเพราะเค้ามีคนใหม่ ผมน่ะเสียใจอยู่ไม่น้อยเลยล่ะ แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

" ไม่รู้...คิดไปแล้ว "

ผมโกหกไม่เก่งครับ ฝืนโกหกไปก็โดนจับได้อยู่ดี สู้พูดตรงๆเลยดีกว่า

" เฮ้ยๆ แกหันเหไปชอบผู้ชายเนี่ยนะ!! ตายความผิดฉันแน่ๆเลย!! "

แล้วก็หน้าหมอบกับโต๊ะเหมือนตัวเองเป็นผิด ผมเลยลูบหัวเธอเบาๆ

" ไม่เกี่ยวกันเลยดาว เพรชไม่ได้เป็นอย่างนี้เพราะดาวซักหน่อย แต่การที่เพรชชอบเพทาย

เนี่ยมันเกิดขึ้นเอง เพรชไม่รู้จริงๆว่าเกิดขึ้นได้ไง "

" ก็เพราะดาวไง ดาวหักอกเพรช เพรชเลยเบี่ยงเบนทางเพศ "

ผมขำกับท่าทางน่ารักของดาว ที่เวลาเค้าโทษตัวเองทีไร จะดูหงุ๊หงิ๊งตลอดเลย

" เบี่ยงเบนทางเพศมันดูแรงจังนะดาว "

" ก็มันจริงนี่!! เค้าทำเพรชเบี่ยงเบน!! "

" ดาว....ความรักมันไม่มีเส้นแบ่งหรอกนะ มันอิสระจะตายไป เพียงแต่ธรรมชาติเราต้องสืบพันธุ์ต่อไปก็เท่านั้น หญิงชายถึงต้องคู่กัน "

" แกอย่ามาวิชาการ! "

" ฮ่าๆๆๆ! "

ผมหัวเราะร่วนกับท่าทางของดาว เธอก็ตีแขนผมเบาๆก่อนจะซบลงที่ไหล่ ผมคิดว่าเธอเคยชินครับ กับการที่อ้อนและซบไหล่ผมเป็นประจำ

" ดาวช่วยเพรชเอาไหม? "

" ไม่ดีกว่าดาว เพรชรู้ว่ายากและเปอร์เซ็นเป็นไปได้น้อยมาก แต่เพรชอยากได้มาครองด้วยความสามารถของเพรชเอง "

" เหมือนที่เพรชเคยซื้อใจดาวมาได้น่ะหรอ "

" ใช่ เหมือนที่เพรชเคยครอบครอบหัวใจดาวไง แม้มันจะผ่านไปแล้ว แต่เพรชก็ไม่เสียใจนะ 

เพราะเพรชทำดีที่สุดด้วยความสามารถทั้งหมดของเพรชแล้ว "

" นี่ดาวกลับมาหาเพรชทันไหมเนี่ย ฮี่ๆ "

ผมยิ้มตอบดาวที่ส่งยิ้มมาให้อย่างน่ารัก แล้วเธอก็ซบไหล่ผมต่อไป เธอคงจะนอนกลางวันเหมือนเช่นเคย