ทาส 9

ผมลุกไปนั่งข้างๆซาโตชิ มือหนาของผมลูบไล้ร่างกายเค้าแผ่วเบา เค้าช้อนตาหวานมามองผม ผมเลยประทับจูบลงบนปากสีสวยที่เผยอขึ้นราวกับเชื้อเชิญ สอดลิ้นเย็นยะเยือกที่เริ่มรุ่มร้อนเข้าไปหยอกล้อลิ้นเล็ก

ซาโตชิเริ่มตอบโต้ด้วยสัญชาตญาณที่มีอยู่ในตัวทีละนิด วงแขนเรียวเล็กโอบรอบคอผมพร้อมกับการย้ายร่างกายตัวเองมาอยู่บนตัวผมด้วย เค้าจูบตอบผมได้เร่าร้อนเลยทีเดียว สะโพกเล็กขยับถูไถอยู่บนตักซึ่งมันก็โดนสิ่งที่หลับไหลอยู่ภายใน จนไอ้ที่หลับมันเริ่มตื่นขึ้นมาจนได้

" เร่าร้อนไปหรือหรือเปล่าหืม... "

" ไม่ชอบหรอ "

ซาโตชิตอบผมด้วยสีหน้าที่ยั่วยวนตัญหาอย่างที่สุด ผมค่อยถอดเสื้อผ้าเด็กน้อยผู้เร่าร้อนที่ละชิ้น ทีละชิ้น ขบกัดยอดสีหวานที่ลอนเด่นอยู่ตรงหน้าอย่างเผลิดเผลิน ซาโตชิส่ายสะโพกเล็กไปมา ปรุกเร้าอารมณ์แทบกระเจิดกระเจิง

ผมล้วงมือเข้าไปในกางเกงอีกคนแล้วค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปทางนั้น ซาโตชิก็ครางหวานผะแผ่ว พร้อมสะโพกที่บดเบียดใส่นิ้วผมราวกับนิ้วผมเป็นกายแกร่งที่เขาต้องการ แต่มันยังไม่ใช่นะหนุ่มน้อย.....

ผมสอดนิ้วเข้าไปเพิ่มขึ้นเป็นสาม มือหนึ่งที่ว่างก็จับแก่นกายเล็กที่ตั้งชันรูดขึ้นลง เรียกเสียงกรีดร้องครางครวญ ให้ออกมามาจากปากนั้นอย่างมากมาย

" อยากได้ของคุณแล้ว~~~ "

" ทรมานต่ออีกหน่อยจะเป็นไรไป "

" มะ...ไม่ อื้อ!! แฮ่กๆๆ อะ..เอาของคุณ!! "

ไม่พูดเปล่า เขาเลื่อนตัวเองออกจากการปรุกเร้าของผม ลงไปคุกเข่าตรงหน้าเป้ากางเกงของผม เขารีบปลดปล่อยสิ่งที่รุ่มร้อนอยู่ภายในให้เป็นอิสระ แล้วรับเข้าปากอย่างรวดเร็ว

" อ่า...ใจร้อนจัง "

ตอนนี้ไอ้ที่ตื่นอยู่แล้ว กลับคึกคักอยากกระแทกเสียเต็มประดา หนุ่มน้อยมองเจ้านั้นยิ้มๆแล้วยืนขึ้น หันหลังให้ผม แล้วโน้มหน้าไปกับโต๊ะที่เราเพิ่งกินข้าวกันไปหมาดๆ แหม...ขอมาผมก็ต้องตอบสนองสิจริงไหม ขืนปล่อยไปเสียดายแย่!!

ผมค่อยๆสอดใส่เข้าไปช้าๆ นี่ขนาดโดนทั้งผมทั้งไวท์กด ยังแน่นเปรี้ยะอยู่เลย ข้างในตอดรัดรุนแรงจนผมต้องขบกรามแน่น

จัวหวะเนิบนาบเริ่มรุนแรงถี่กระชั้นขี้นตามลำดับ หนุ่มน้อยครวญคราญเสียงดัง แถวนี้ไม่มีบ้านใครนอกจากบ้านผมเลยไม่ต้องห่วง ดวงตาของผมเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินอีกครั้ง พร้อมหัวใจที่ด้านชาเต้นถี่รัวเพราะร่างกายขาวสวยที่ยั่วเย้าอยู่ตรงหน้า ผมกำลังรู้สึกลึกซึ่งกับสัตว์เลี้ยงตัวนี้สินะ

" อ่ะๆ เร็วๆอีก!! ผะ...ผมใกล้ อื้อ..!!!! "

ผมดึงใบหน้าสวยหวานมามอบจูบให้ ซาโตชิตอบสนองบ้างไม่ตอบสนองบ้างเพราะต้องส่งเสียงครางหวานๆน่ะสิ ผมเลื่อนมือไปที่ส่วนอ่อนไหวพร้อมเร้ามันตามที่ร่างเล็กต้องการที่จะให้เป็น ผมใกล้จะถึงแล้วเช่นกัน

จังหวะที่ถูกเปลี่ยนกะทันหันทำให้ร่างบางกรีดร้องลั่น พยายามทรงตังตัวให้อยู่แต่ขาเจ้ากรรมดันสั่นพับๆจนจะล้มอยู่ร่อมร่อ ผมเลยต้องพลิกตัวซาโตชิให้หน้ามาทางผม แล้วยกตัวเค้าขึ้นวางบนโต๊ะ เรียวขาขาวสองข้างถูกพาดอยู่ที่ไหล่ผม ท่านี้ทำให้สะโพกกลมมลลอยเด่นชวนกระแทกใส่เสียเหลือเกิน

ถึงจะรุนแรงเร่าร้อนแต่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนที่ผมมอบให้เค้าและหวังว่าเค้าจะรับรู้ เสียงในใจซาโตชิว่างเปล่ามีแต่เสียงร่ำร้องเพราะสุขสมเท่านั้นที่ตอนนี้ผมได้ยิน
ดวงตาสีน้ำตาอ่อนจ้องมองตาสีน้ำเงินขอผมอย่างหลงไหล ก่อนจะหลับพริ้มแล้วกระตุกเกร็ง ภายในตัวเขาบีบรัดผมแน่นจนผมต้องเกร็งและปลดปล่อยออกมาตามๆกัน

ซาโตชิหลับตาหอบหายใจเร็วๆก่อนจะค่อยช้าลง เค้าคงหลับไปแล้วแน่ๆเลยสินะ ผมถอนส่วนนั้นออกแล้วเอาเสื้อผ้ามาคลุมตัวเองและหนุ่มน้อย ก่อนจะอุ้มเค้าเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย ขนาดโดนน้ำเย็นกระทบผิวหนังเขายังไม่ยอมรู้สึกตัวเลย หลับลึกจริงๆ

ผมอุ้มเด็กน้อยมานอนที่เตียงโดยที่ใส่อค่เสื้อคลุมบางๆ ผมนอนข้างๆพลางดึงเค้าเข้ามากอด

'Rrrr Rrrr!! '

ผมเอื้อมมือไปรับเครื่องมือสื่นสารที่มนุษย์เรียกมันว่าโทรศัพท์ มารับอย่างไร้อารมณ์

( แบล๊คอยู่หนาย~ )

" ทำไม "

( แบล๊คเอาของเล่นเค้าไปอ่า...เค้าจาเล่นอารัยเล่า )

" ยืมหน่อย ซักสองวัน "

( สองวันเลยอ่า แบล๊คอ่า...ทิ้งไวท์แล้วไปกับของเล่นเค้า.... )

" โอ๋ๆ ไม่งอนนะ ไวท์มีของเล่นเยอะแยะออกนี่ "

( เหอะ!! ไม่รู้อะไวท์งอน!! )

" โอ๋ๆ แบล๊คกลับไปจะจัดหนักให้เลยดีมั้ย? "

( ดี!! แต่ถ้าเป็นงั้นกลับมาจัดก่อนเค้าถึงจะหายงอน )

" คร้าบ... "

แล้วก็ตัดไป ผมหันไปมองหนุ่มน้อยที่หลับไหลอยู่ข้างกาย เค้าเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่น่าหลงไหลจริงๆ ก็ดูสิทั้งผมและไวท์ต่างแย่งกันเล่นกันขาดนี้

ผมลืมตาตื่นขึ้นมารู้สึกสดชื่น แต่ก็ปวดๆแถวสะโพกด้วย เมื่อคืน....? ยึ้ย! อีกแล้วสิเนี่ยแล้วไอภาพลางๆในหัวผมดันปรากฎว่ายั่วเค้าด้วยแหนะ เขินเว้ย!! เอ๊ะ?! ทำไมต้องเขินด้วยก็แค่ซาตานตนหนึ่ง เราเป็นแค่ทาสไม่ใช่คนรักซักหน่อย

ผมลุกจากเตียงช้าๆเพราะยังร้าวระบมอยู่ กวาดสายตาไปรอบๆ เงียบสงัดราวกับป่าช้า แล้วไอซาตานนั่นมันหายไปไหนนะเนี่ย เอ้อ!! ช่างเหอะไปอาบน้ำอาบท่าดีกว่า

ผมนั่งแง่วอยู่ที่โต๊ะกินข้าวเมื่อคืนที่ตั้งอยู่หน้าบ้านอย่างเหม่อลอย ตรงหน้ามีบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ต้มเองอยู่หนึ่งถ้วย ซึ่งมันลงท้องผมไปหมดแล้วล่ะ

แบล๊คหายไปไหนก็ไม่รู้ยังไม่กลับมาเลย แล้ววันนี้ผมต้องขาดเรียนด้วยเพราะไอ้ปีศาจบ้านั่นแท้ๆเลยฮึ้ย!!! ไอจะหนีก็หนีไม่ได้ ตังก็ไม่มี ที่นี่ที่ไหนก็ไม่รู้ แถมชุดที่ใส่มาก็หาย เลยต้องใส่ชุดคลุมบางๆนี้แทน เลยได้แต่นั่งอย่างเซ็งเป็ด! อยู่เนี่ย!!

" ไข้ลดแล้วหรือไงถึงไปนั่งตากลมอย่างนั้น "

นั้นง่ะ! บ่นถึงหน่อยก็มาเลยตายยากจริงๆ อ้ะ! ลืมไปตายไม่ได้นี่เนาะ!

" ไม่รู้ "

" แล้วกินอะไรเนี่ย "

" บะหมี่ไง "

" สารอาหารแทบไม่มี กินเข้าไปได้ไง "

" ดีกว่ากินเหล้าแก้หิวอะ "

" แต่กินเหล้าก็ดีนะ เร่าร้อนดี "

" 0///0 "

หน้าร้อนฉ่าเลยผม แบล๊คพูดกระซิบที่ข้างผมอะ งี้ไอภาพรางๆเหมือนคืนนั่น! อ๊าก....!!!

" คุณไปไหนมา "

" ทำไม? คิดถึงหรือไง "

" เปล่า แค่จะบอกว่าไปนานๆก็ดี อยู่คนเดียวมันสบาย "

" หึๆ ปากดีจริงๆ "

" แน่นอ...อื้อ...?!! "

" แน่นอ...อื้อ...?!! "

โอ้ย! ให้กูพูดจบก่อนสิวะ นี่พูดไม่ทันจบก็เอาปากมาปิดปากผมซะล่ะ ลิ้นร้อนรุ่มกวาดไปทั่วโพรงปากเลย ใจผมเต้นแรงจนอึดอัด

รู้สึกร้อนรุ่มทั้งร่างเลย...จูบแบบนี้ เล่นเอาผมเคลิบเคลิ้มอย่างห้ามไม่ได้เลย ต้องโอนอ่อนไปจูบที่ดื่มด่ำนี้อีกแล้ว

แบล๊คดูน่ากลัวกว่าไวท์แต่เซ็กส์ของเค้ากลับอ่อนโยน มอบความรู้สึกที่อบอุ่นซึมซาบเข้าสู่จิตใจผมได้เสมอเลย

แล้วยังงี้ถ้าเกิด....ผมหลงรักเค้าขึ้นมาเพราะความอ่อนโยนนี่จะทำยังไง ถึงซาตานจะรักเป็นแต่กับมนุษย์ไม่มีทาง!!

" อ่า...อืม "

" ทำหน้าซะน่าจับกดเชียว "

" ก็กดสิ! ใครว่าล่ะ "

ตายแล้ว! นี่ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย!! ดูแบล๊คทำหน้าสิ อย่ามายิ้มอย่างนั้นนะ เกิดหัวใจผมเต้นแรงมากๆแล้ววายตายไปทำไงเนี่ย!!!

" ก็ดีสิ ฉันจะยึดดวงวิญญาณนายให้อยู่กับฉันตลอดกาล "

" พูดเป็นเรื่องตลก "

" พูดจริง!! "

" -///- "

หน้าผมร้อนไปหมดแล้วนะเนี่ย! เป็นซาตานที่ชอบทำให้ใจหวั่นไหวจริงๆ

" ผมถามอะไรหน่อยสิ "

" อืม... "

" ทำไมถึงจูบผม? " คาใจจริงๆนะเรื่องเนี่ย!

" จะรู้ไปทำไม? " เขาถามสีหน้าเรียบๆ

" ก็อยากรู้นี่ ไวท์บอกว่าซาตานจะจูบกับคนที่รักเท่านั้น "

" หรอ...งั้นก็หมายความอย่างนั้นล่ะ "

แบล๊คท้าวคางตอบผมสีหน้าแววตาไม่ล้อเล่นเลย เล่นเอาผมต้องหลบหน้าด้วยความเขิน หัวใจถี่รัวราวกับมีกลองตีรัวๆอยู่ข้างใน

ผมและแบล๊คนั่งกันนิ่ง นี่แบล๊คบอกว่ารักผมงั้นหรอเนี่ย??? ไม่น่าเชื่อ!! แต่จะเชื่อได้ไหมซาตานน่ะชอบล่อลวงอยู่แล้วนี้ มันคงเป็นแค่เกมของเค้าก็ได้ แต่ผมเนี่ยดันหลงเขาเต็มเปาไปแล้ว...ถ้าเป็นเกมของเค้าจริงๆ ผมจะหลุดจากบ่วงนี้ได้หรอ?

" ว้าวุ่นจริงๆนะจิตใจเธอ "

" อย่างยุ่งได้ไหม "

" ก็มันได้ยินนี่ "

" เออๆช่างเหอะ ว่าแต่จะกลับกันเมื่อไหร่ "

" รีบหรอ "

" ใช่ ขาดเรียนนานๆเดี๋ยวก็โดนรีไทด์กันพอดี จะจบอยู่แล้วด้วย "

" งั้น...พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ เดี๋ยวไปส่งที่มหลัยเลย "

โฮ่! ใจดีแหะ!! ผมพยักหน้ารับก่อนจะนั่งดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย อากาศชักจะเย็นแล้วแหะ! เริ่มหนาวและสั่นนิดๆ แต่ก็ไม่แสดงอาการ เพราะแบล๊คจ้องมองอยู่น่ะสิ เค้าจ้องผมนานแล้วด้วย เขินชมัด เขินซะจนอยากวิ่งลงทะเลไปเลย ถ้าไม่ติดว่าหนาวอ่ะนะ

" ป่ะ เข้าไปหาอะไรอุ่นๆทำกันดีกว่า "

" ป่ะ เข้าไปหาอะไรอุ่นๆทำกันดีกว่า "

" อะ...อะไร!! "

ไม่พ้นเรื่องแบบนั้นอีกแล้วเรอะไง ไอ้บ้าไอ้หื่นไอ้โรคจิตวิปริตเอ้ย!!!

" ด่าเป็นชุดเลยน้า "

แบล๊คพูดพร้อมเดินเข้ามาทางผม เขาช้อนตัวผมขึ้นอุ้ม แล้วยิ้มน้อยๆ ผมงี้...ดิ้นไม่ออกเลย ปล่อยให้ซาตานผู้หล่อเหลาอุ้มขึ้นเตียง!

ผมคว้าผ้าห่มมาห่มอย่างระแวง ถึงจะรู้สึกดีกับเซ็กส์ที่แบล๊คมอบให้อย่างอบอุ่นก็ตาม แต่เพลาๆบ้างก็ดี มีอะไรกันทีร้าวระบมตลอดเลย ปีศาจน้อยตัวมันไม่เล็กอะสิ!!!

" ไม่ต้องกลัวกรอก ยังไม่มีอารมณ์ แต่ถ้า...เธอคิดอะไรแผลงๆก็ไม่แน่น้า... "

แบล๊คพูดดด้วยสีหน้าที่เจ้าเล่ห์เป็นที่สุด ทำไมนะ? ไวท์ก็ทำหน้ายังงี้กับผมออกบ่อย และหน้าเค้าสองคนก็เหมือนกัน แต่กับไวท์กลับดูน่ากลัวกว่าแบล๊คที่ดูน่ากด เฮ้ย!!! พอเลยๆความคิดบ้าๆเนี่ย

" หึหึ เตือนแล้วน้า "

" รู้แล้วหน่า ยุ่งกับความคิดผมจริง! "

ผมพูดเสียงเคืองกลับแล้วนอนหันหลังให้เค้า แต่มือหนาก็คว้าเอวผมเข้าไปกอด กอดนอกผ้าห่มอะนะ หัวใจเต้นแรงจนอึดอัดอีกแล้ว...นี่จะไม่ตื่นเต้นเขินอายบ้างจะได้ไหมไอ้ซาโตชิ!! หัวใจเต้นแรงจนเจ็บน่าอกไปหมดแล้วเนี่ย!!

แบล๊คดึงผมไปกอดแนบอกมอบความอบอุ่นให้กับผม เค้าไม่ได้ลวนลามจาบจ้วงอย่างที่คิด แค่กอดเฉยๆ ผมรู้สึกอบอุ่นมากๆ อบอุ่นไปถึงหัวใจเลย ผมนอนหลับตาอย่างมีความสุขถึงแม้จะแอบรำคาญหัวใจที่เต้นแรงไปซักหน่อย แต่ก็หลับได้

หึๆ หนุ่มน้อยหัวใจเต้นโครมครามดูเหมือนเสียงของมันจะน่ารำคาญ แต่ผมกลับชอบแหะ! ผมมองเค้าที่พยายามหลับอย่างน่ารัก เพราะหัวใจเต้นแรง ความคิดในหัวตีรวนไปหมด

ผมรักหนุ่มน้อยนี้เข้าแล้วสินะ!!! ก็คำตอบของผมที่ตอบเค้าไม่มีความลังเลอยู่ในหัวเลย มันมีแต่คำว่าต้องการคนนี้ ห่วงคนนี้ หวงคนนี้ และรักคนนี้!!! แล้วถ้าผมรักหนุ่มน้อยนี่จริง
แล้วไวท์ล่ะ??

กับไวท์ผมไม่รู้สึกมากขนาดนี้เลย ไม่ต้องการขนาดนี้ ไม่ห่วงขนาดนี้ ไม่หวงขนาดนี้ ไม่รู้สึกดีขนาดนี้ และไม่ได้รักมากขนาดนี้!!! ผมมองไวท์เป็นอะไร? น้องหรือคนรัก ผมคงต้องหาข้อกระจ่างให้กับตัวเองให้เสียแล้ว แล้วกับเด็กหนุ่มนี้...ผมรักเค้าขนาดไหน ความรักแบบไหนคงต้องรอดูอีกซักหน่อย

ถึงเป็นซาตานที่ไม่เคยรักใคร แต่ก็ใช่ว่าผมจะโง่ถึงขนาดที่ไม่รู้ความรู้สึกตัวเองล่ะนะ!

" นี่ๆ เร็ยวสิผมหิว~ "

" รีบมากมาทำเองมั้ย! "

" ไม่อะ "

ผมพูดปากเบะน้อยๆ ชิส์ แบร่ๆ

" เดี๋ยวอด!! "

ผมเลยต้องนั้งรออย่างสงบเสงี่ยม คือตอนนี้มันเย็นมากแล้วครับ เย็นจนมืดเลยล่ะ ผมผล๊อยหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ ตื่นมาผมก็นอนหนุนแขนและกอดแบล๊คอยู่ ผมเขินมากเลยอ่ะ เลยบอกว่าหิวแก้เขินไป แบล๊คเลยต้องเข้าครัวทำอาหารให้ผม

เขาน่ารักมากเลยครับเวลาที่อยู่ในชุดทำครัว แหมๆ ผ้ากันเปื้อนลายหมีระริคุมะเหมาะกับเค้าจริงๆ

" โอ้ย! เจ็บนะเนี่ย!! "

แบล๊คเอาทัพพีมาตีหัวผม ยุ่งกับความคิดผมอีกล่ะ แต่ผมไม่โกรธอะน่าร้าก~ ฮ่าๆ

" น่ารักงั้นหรอ! งั้นก็รักซะสิ!! "

บร้ะเจ้า!! นี่นะคำพูดของปีศาจ ใจละลายเลยอ่ะ ฮิๆ ผมมองเค้าทำกับข้าวต่อซักพักแบล๊คก็ทำเสร็จผมรีบวิ่งไปรอที่โต๊ะหน้าบ้านทันที

" อะๆ มาช่วยเดี๋ยวนี้เลย "

" อารัยๆ คุณพ่อครัวต้องมาเสิฟสิครับ "

" ลืมฐานะตัวเองไปหรือเปล่า "

" กลัวตายอะ! "

แล้วก็นั่งเมินต่อไป หึๆ แบล๊คถืออาหารมาเสิฟแต่ละอย่างงี้น่ากินอ่า >< แปลกนะ? ที่ผมทำตัวน้อมแน้มกับเค้าได้ อันที่จริงไม่เคยทำตัวอย่างนี้ แถมผมยังรู้สึกว่าเค้าไม่น่ากลัวเลยซักนิด

" ดูมีความสุขจังนะ "

" ก็นะ "

" คิดว่าฉันจะทำให้ฟรีๆโดยไม่มีค่าตอบแทนหรอ? "

" ไม่คิดงั้น แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ทานแล้วนะคร้าบ~ "

ผมตักนั่นตักนี่กินอย่างเอร็ดอร่อย แบล๊คเนี่ยเหมาะที่จะเป็นพ่อบ้านจริงๆแหะ ไม่เหมาะกับลุคโหดๆหน้านิ่งๆและเสียงเย็นๆเลยจริงๆ แบล๊คก็นั่งกินของตัวเองแต่ดันจ้องมองผมไม่ละสายตาเลยอะ!

" คืนนี้พระจันทร์สวยเนอะ "

อยู่ๆแบล๊คก็พูดขึ้นพลางทอดสายตาไปที่ดวงจันทร์ ผมจึงมองตาม...ใช้มันสวยมาก พร่างพราวไปด้วยดวงดาวรายล้อม แต่จันทราก็ยังคงเด่นด้วยสีเหลืองนวล

" รู้มั้ย...ซาตานมีลูกได้ด้วยนะ "

" ห้ะ!! "

" ฉันไม่รู้หรอกว่าจริงมั้ย แต่ในหนังสือมันบอกไว้น่ะ "

" หนังสืออะไรหรอ? "

" เกี่ยวกับซาตานทุกๆตน ทั้งความเป็นมา การดำรงอยู่อะไรประมานนี้ "

" แล้วซาตานไม่ได้มีแต่พวกคุณหรอ? "

" ไม่ มีมากกว่าฉันเยอะ พวกฉันสองตนเป็นบุตรพระเจ้าโดยตรง แต่ก็มีพี่น้องร่วมสายเลือดอีกสองที่ไม่รวมไวท์อะนะ "

" อ่า...ยังงี้ก็มีเยอะเลยสินะ แบบคุณน่ะ "

" อืม... "

ผมนั่งกินต่อ แล้วยังงี้ก็อาจมีปีศาจที่เดินป้วนเปี้ยนรวมกับมนุษย์ด้วยสินะ แล้วไอ้ซาตานลูกครึ่งมันจะเป็นยังไงนะ?

" อยากรู้ก็ลองมีดูสิ ฉันก็อยากรู้ "

" แล้วทำไงอะ "

" ก็ทำเหมือนมนุษย์นั่นล่ะ เพียงแต่.... "

" แต่อะไร "

" ต้องมีองค์ประกอบที่พร้อม "

" อะไรบ้างล่ะ "

" อย่างแรกทั้งคู่ต้องรักกัน อย่างที่สองดวงจัทร์ที่เต็มดวง "

" ทำไมต้อดวงจัทร์เต็มดวงล่ะ? "

" ไม่รู้สิ แต่...ตอนนี้องค์ประกอบพร้อมนะ ลองไหม "

" ไม่อะ "

หาเรื่องกดอีกล่ะสิไม่ว่า หึ! ถึงเป็นอย่างที่พูดมาจริงปีศาจอย่างแบล๊คก็ไม่มีทางมีลูกได้หรอก เพราะซาตานรักไม่เป็น!

แบล๊คมองหน้าผมนิ่งๆ แล้วลุกเดินมาทางผม เฮ้ๆ อะไรเนี่ย ผมมองแบล๊คตาขวางเลยล่ะ ก็เค้าเล่นอุ้มผมมาริมหาดโดยที่ยังกินไม่อิ่มเลย!!

" ปล่อยผมเลยนะ!! "

*************************************************