ณ.คฤหาสน์........หลังหนึ่ง?" โว้ย!!!! "" พลาดรึไง "" ใช่!! ตายแค่หนึ่ง...ลูกในท้องมัน!!! "
ลีฟ...เทวดาหนุ่มรูปโฉมงดงามพูดอย่างโมโห พลางมองภาพเหตุการณ์ในวงเวท ภาพที่...ลัคกี้นอนหายใจรวยรินอยู่บนเตียง และมิคาเอลนั่งร้องไห้อยู่เคียงข้าง....
" อย่างน้อย...มันก็ได้ลิ้มรสการสูญเสียบุคลที่รัก...อย่างที่เรารู้สึก "
เกร็น...เทวดารูปงามอีกตนพูดขึ้นด้วยเสียงที่เย็นเหยียบ พลางจิบน้ำชาอย่างใจเย็น...แม้ว่าในใจเค้าจะเศร้าและโกรธแค้นเพียงใด...เค้าก็ไม่คิดแสดงสิ่งเหล่านั้นออกมา เพราะมันไม่ใช่นิสัยของเขา
" แค่นี้มันยังไม่พอหรอก!!!! ผมจะฆ่าแม่งทั้งโคตรเลยคอยดู!!!!! "
" แต่ตอนนี้...เรามีงานอื่นที่ต้องทำ "
" ทำไมพ่อต้องใช่เราตอนนี้ด้วย!!! ท่านไม่เสียใจเลยรึไงที่พี่รีเดนตาย!!!! "
" พี่ไม่รู้ "
" เห้อะ!!! แล้วอย่างนี้จะมีเวลามาเอาคืนตอนไหนวะเนี่ย!!!!! "
" ตอนไหน...ก็ไม่สาย "
พูดจบเกร็นก็หายตัวไปทันที...ลีฟจึงต้องสลายวงเวทแล้วตามไป แม้ใจนั้นจะยังอยากแก้แค้นให้พี่ชายตนเองต่อก็ตาม
ย้อน
กลับ
ไป
โบส....
" พี่รีเดนคร้าบ...ลีฟกะ....ม่าย!!!!!!!!!!!!!!! "
เสียงกรีดร้องของความเสียใจดังลั่นสนั่นหวั่นไหวจนโบสทั้งโบสร้าว...ราวกับใจที่แตกสลายของผู้ร่ำร้อง ลีฟคว้าศีสระของพี่ชายที่รัก...รักมากกว่าพี่เอาไว้แนบอก ทั้งเศร้าเสียใจโกรธา..ทุกอย่างถูกระบายออกมาผ่านน้ำตาที่รินไหลแทบเป็นสายเลือด...
" รีเดน..... "
เกร็น...เอ่ยเรียกน้องชายเสียงแผ่ว ใจหวั่นสั่นสะท้านกับภาพที่เห็น...น้องที่รักยิ่งตาย ภายนอกของเขานั้นช่างนิ่งเงียบมั่นคงราวภูผาที่ไม่ไหวติง...แต่ที่ใจกลับเกิดมรสุมพายุโหมกระหน่ำจนแทบเก็บเอาไว้ไม่อยู่!! ก้าวขาที่มั่นคงเยื้องย่างเข้าหาลีฟที่ยังคร่ำครวญไปเลิก...น้ำตาเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากมมันเห็นอยู่บนใบหน้าของน้อง
" ลีฟ... "
" ม่าย...!!!! ผมจะฆ่ามัน!!! คนที่มันทำพี่...ผมจะเอาหัวมัน..มาสังเวยพี่ให้ได้!!!! "
ลีฟพูดจบก็อุ้มหัวรีเดนหายเข้าไปทางห้องใต้ดิน...เกร็นเงยหน้ามองพระผู้เป็นเจ้า...น้ำตา..ที่พยายามเก็บไหลอาบแก้ม.....
" ข้าเจ็บเหลือเกิน..... "
เสียงเย็นชาเอื้อนเอ่ย...ก่อนที่ขาทั้งสองขาจะสิ้นแรง..ล้มลงเข่ากระแทกพื้น
" ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร...ข้าจะไม่ปราณีเด็ดขาด....ขอพระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพยาน! "
สิ้นคำ...เกร็นก็ตามลีฟลงไปที่ห้องใต้ดินเช่นกัน...
******************************************
อัพเดทสดๆทุกวันเลยค่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น