ซุปมันฝรั่งร้อนๆถูกเสิร์ฟตรงหน
" แก้มไม่เปื้อนอะไรหนิ.. "
ผมพูดพลางเอามือปัดๆให้ ทั้งที่มันไม่มีอะไรให้ปัดง่ะ
" รางวัลง่ะ "
" เห....? "
เค้าเอานิ้วจิ้มๆแก้ม...อ่า...ร
ผมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆ....อ่า
" ฟอด..... "
" อ่า...ชื่นใจ "
" -/////- "
ผมก้มหน้าก้มตากินซุป...คือเขิน
" อิ่มแล้วหรอ? "
" อื้ม...กี้ง่วง "
" กินเสร็จก็ง่วงเลยหรอเนี่ย! "
" อืม...กี้เป็นยังงี้มาซักพักแล้
" เพราะตัวเล็กแน่เลย... "
" มั้งฮะ...แล้วพี่รู้ได้ไงว่าผมท
" รู้ตอนจับตัวเรา... "
" อ่า.... "
ผมโครงหัวแบบเข้าใจ...ตาปรือแล้
" จุฟ...ฝันดีครับ... "
" อ่า.... "
พี่มิคาเอลก้มลงมาจูบหน้าผากผม.
อยากไปหาแองเจิล...ซักหน่อย เพราะเจ้าตัวโทรมาหงุ๊งหงิ๊งกับ
ผมว่า...น่ารักออก อ้อ...ท้องผมป่องขึ้นเยอะเลยเหอ
" ลัคกี้! "
" แองเจิล... "
" หูย...ท้องโตเร็วเนอะ! "
" กี้กินเยอะมั้ง...เลยโตเร็ว "
" ฮ่าๆ ยังงี้ตัวเล็กก็ต้องแข็งแรงน่าด
ผมหัวเราะและพูดคุยกับแองเจิลจน
" น่ากินจังแองเจิล.... "
" งั้นก็กินสิ! เร็วๆแองเจิลอยากรู้..... "
หน้าตาเธอกระตือรือร้นมากเลยล่ะ
" อร่อยจังเลยอะ! "
" จริงอ๋อ!!! ดีใจง่ะ!!! "
" เวอร์แองเจิล! "
พี่มิคาเอลว่าแองเจิลพร้อมกับผล
" ไง...อิ่มแล้วสิตาปรือเชียว "
" แฮ่ๆ "
" ลัคกี้ง่วงง่ายขนาดนี้เลยหรอ? "
" อืม...เดี๋ยวนี้กินแล้วก็นอนอย่ างเดียวเลยล่ะ "
ช่าย...กินล่ะก็นอนจะอ้วนอยู่แล ้วเนี่ย! แล้วถ้าอ้วน...พี่มิคาเอลจะเลิก รักเรามั้ยนะ? เฮ้อ...อย่างนี้ต้องลดเรื่องกิน แล้วมั้ง?!!
" ไม่ได้นะลัคกี้! ลัคกี้ต้องกินเยอะๆนอนเยอะๆ ลูกจะได้แข็งแรง...ส่วนเรื่องนั ้นน่ะ...... "
แองเจิลหยุดพูดแล้วมองไปที่พี่ม ิคาเอล...แล้วหันมามองผม
" ไม่ต้องคิดมากเลย...เพราะเรื่อง แค่นั้นไม่ทำให้พี่มิคาเอลเลิกร ักลัคกี้ได้หรอกนะ!! "
" เฮ้ๆ..เรื่องอะไรกันเนี่ย? "
" พี่ไม่เกี่ยว....ป่ะ "
แองเจิลดึงผมให้เดินตามผมเลยได้ แต่ยิ้มแฮ่ๆให้พี่มิคาเอลก่อนจะ เดินตามแองเจิลไปที่ห้องนอน มาถึงผมก็ทิ้งตัวลงนอนเลย...อยา กเอนหลังมาก!
" เออ...แองเจิล กี้ถามอะไรหน่อยสิ "
" ได้สิ "
แองเจิลเดินมานั่งบนเตียงข้างที ่ผมนอนอยู่
" เรื่องพี่รีเดน...ทำไมเค้าต้องท ำกับกี้อย่างนั้นด้วยล่ะ "
" เค้าเป็นเทวดาสายต่อต้าน เค้าล่าและฆ่าซาตานน่ะ "
" อย่างนี้นี่เอง...แล้วตอนนี้เค้ าเป็นไงบ้าง "
" ตายไปแล้วล่ะ...พี่มิคาเอลเป็นค นฆ่า "
" อ่า...งั้นหรอ "
ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัว อันที่จริง...วันนั้นพอจำได้ราง ๆว่าพี่มิคาเอลเป็นคนไปช่วยผม แต่ไม่ยักรู้ว่าพี่มิคาเอลจะเป็ นคนฆ่าพี่รีเดนด้วย
" แล้วเรื่องสกายล่ะ "
" สกายโกหกว่าท้องน่ะ...แต่ที่ทำก ็เพราะสกายรู้ว่าพี่มิคาเอลรักล ัคกี้และไม่อยากเสียพี่มิคาเอลไ ป "
" ทำไปเพราะรัก....พี่มิคาเอลไม่ไ ด้ทำอะไรสกายใช่มั้ย? "
" ใช่...เห็นว่าทำไม่ลง..แองเจิลม องว่าพี่มิคาเอลรักสกายเหมือนน้ อง เพราะพี่บอกว่าเวลาสกายร้องไห้. ..เหมือนมองแองเจิลร้องไห้น่ะ "
" แล้วยังงี้สกายจะเป็นไงบ้าง? "
" ลัคกี้เป็นห่วงสกายหรอ? "
" อืม...กี้รู้ดีว่าพี่มิคาเอลโกร ธจะเป็นยังไงนี่นา.... "
" ก็...พี่มิคาเอลยกโทษให้ แต่ก็เลิกกัน....สกายคงเสียใจมา ก แองเจิลว่าสกายสมควรที่จะโดนอย่ างนี้ "
" ใจร้ายเหมือนพี่เลยนะเรา "
" แต่สกายก็ยังเป็นเพื่อนพวกเรานะ ..ก็ยังมาหาแองเจิลและก็ถามเรื่ องลัคกี้บ่อยๆด้วย "
" อ่อ..ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี...กี ้เองก็รักสกาย..... "
" อืม...ตอนลัคกี้หายไปนะ พี่มิคาเอลชอบแอบออกไปตามหาลัคก ี้ตอนดึกๆ แล้วก็หมกตัวอยู่แต่ในห้อง...แอ งเจิลไม่กล้าเข้ามายุ่งเลยล่ะ! แองเจิลดีใจนะ...ที่พี่คิดได้แล ะเลิกทำร้ายลัคกี้ซักที "
แองเจิลลูบหัวผมเบาๆแล้วยิ้มให้ ...ผมยิ้มตอบ ก่อนที่เปลือกตาจะค่อยๆปิดลง ผมดีใจที่รู้ว่าพี่เค้าก็ตามหาผ ม...คิดถึงผม เหมือนที่ผมก็เป็น...ความรู้สึก ที่มีความสุขจนท้วมท้นขนาดนี้.. .บางทีก็ทำเอาผมใจหายเหมือนกัน ไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าจะม ีความสุขมากขนาดนี้...มีคนรักมา กมาย และก็มีคนให้รักมากมาย......
" อ่าวสกาย... "
" ไงลัคกี้...คนอื่นไปไหนหมดอะ? "
" ไม่รู้สิ...กี้เพิ่งตื่น "
" อ้อ...นี่..เค้าทำซุปมาฝาก...รู ้มาจากแองเจิลว่าลัคกี้ท้อง "
" ฮ่า..ขอบคุณ...กี้หิวอยู่เลย "
" งั้น...เดี๋ยวสกายมานะ "
" อื้ม.... "
ผมตื่นนอนก็ลงมาครัว...มาหาอะไร กิน แต่ไม่เจอใครเลย...นอกจากสกายที ่เพิ่งเข้ามา ผมเปิดดูซุปไก่...น่ากินสุดๆ ว่าแล้วกินเลยเถอะ! ผมเดินไปหยิบช้อนกับถ้วยมาตักใส ่ ฮ่า...หอมมาก!!
" กินอะไรล่ะนั่น? "
" อ้ะ! พี่...สกายทำซุปมาให้น่ะ..หอมเช ียว "
พี่มิคาเอลเดินมานั่งข้างๆแล้วล ูบหัวผมเล่นระหว่างที่ผมกิน หืม...อร่อยมาก! สุดๆไปเลยล่ะ...หรือผมหิว...ไม่ หรอกสกายทำอร่อยต่างหาก!
" อ้ะ...พี่มิคาเอล แองเจิลล่ะครับ "
" อยู่กับป๊ะ "
" ครับ...อร่อยมั้ยลัคกี้? "
" แฮ่ๆ...อร่อยมาก!!! "
' ดีๆ...กินมันให้หมด....ได้ตายทั ้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละ!!! '
" แฮ่ๆ "
" ลัคกี้ง่วงง่ายขนาดนี้เลยหรอ? "
" อืม...เดี๋ยวนี้กินแล้วก็นอนอย่
ช่าย...กินล่ะก็นอนจะอ้วนอยู่แล
" ไม่ได้นะลัคกี้! ลัคกี้ต้องกินเยอะๆนอนเยอะๆ ลูกจะได้แข็งแรง...ส่วนเรื่องนั
แองเจิลหยุดพูดแล้วมองไปที่พี่ม
" ไม่ต้องคิดมากเลย...เพราะเรื่อง
" เฮ้ๆ..เรื่องอะไรกันเนี่ย? "
" พี่ไม่เกี่ยว....ป่ะ "
แองเจิลดึงผมให้เดินตามผมเลยได้
" เออ...แองเจิล กี้ถามอะไรหน่อยสิ "
" ได้สิ "
แองเจิลเดินมานั่งบนเตียงข้างที
" เรื่องพี่รีเดน...ทำไมเค้าต้องท
" เค้าเป็นเทวดาสายต่อต้าน เค้าล่าและฆ่าซาตานน่ะ "
" อย่างนี้นี่เอง...แล้วตอนนี้เค้
" ตายไปแล้วล่ะ...พี่มิคาเอลเป็นค
" อ่า...งั้นหรอ "
ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัว อันที่จริง...วันนั้นพอจำได้ราง
" แล้วเรื่องสกายล่ะ "
" สกายโกหกว่าท้องน่ะ...แต่ที่ทำก
" ทำไปเพราะรัก....พี่มิคาเอลไม่ไ
" ใช่...เห็นว่าทำไม่ลง..แองเจิลม
" แล้วยังงี้สกายจะเป็นไงบ้าง? "
" ลัคกี้เป็นห่วงสกายหรอ? "
" อืม...กี้รู้ดีว่าพี่มิคาเอลโกร
" ก็...พี่มิคาเอลยกโทษให้ แต่ก็เลิกกัน....สกายคงเสียใจมา
" ใจร้ายเหมือนพี่เลยนะเรา "
" แต่สกายก็ยังเป็นเพื่อนพวกเรานะ
" อ่อ..ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี...กี
" อืม...ตอนลัคกี้หายไปนะ พี่มิคาเอลชอบแอบออกไปตามหาลัคก
แองเจิลลูบหัวผมเบาๆแล้วยิ้มให้
" อ่าวสกาย... "
" ไงลัคกี้...คนอื่นไปไหนหมดอะ? "
" ไม่รู้สิ...กี้เพิ่งตื่น "
" อ้อ...นี่..เค้าทำซุปมาฝาก...รู
" ฮ่า..ขอบคุณ...กี้หิวอยู่เลย "
" งั้น...เดี๋ยวสกายมานะ "
" อื้ม.... "
ผมตื่นนอนก็ลงมาครัว...มาหาอะไร
" กินอะไรล่ะนั่น? "
" อ้ะ! พี่...สกายทำซุปมาให้น่ะ..หอมเช
พี่มิคาเอลเดินมานั่งข้างๆแล้วล
" อ้ะ...พี่มิคาเอล แองเจิลล่ะครับ "
" อยู่กับป๊ะ "
" ครับ...อร่อยมั้ยลัคกี้? "
" แฮ่ๆ...อร่อยมาก!!! "
' ดีๆ...กินมันให้หมด....ได้ตายทั
" มึง!!!! "
" โอ้ย...!!!!! "
" ลัคกี้!!!! ไอ้สกาย!!มึง!!! "
จู่ๆผมก็ปวดท้องอย่างรุนแรง...อ ย่างกับมีไฟลุกพรึ่บอยู่ในท้อง. ,.มันร้อนรนจนผมทนไปไหว...ดิ้นต กเก้าอี้ที่นั่งกินอยู่...พี่มิ คาเอลรีบเข้ามารับผมเอาไว้..สีห น้าพี่ไม่ดีเลยนะครับ! ผมเหลือบไปมองสกายมีสีหน้าไม่กล ัวเกรงเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ผม...ปวดท้องมาก..มากจนอยู่เ ฉยๆไม่ได้! ดิ้นเร่าอย่างกับปลาติดเบ็ด...อ ่า...เลือดสีดำไหลเป็นทางยาวซึม ออกมาจากกางเกงที่ผมใส่......ไม ่!!! ไม่ไม่ไม่...ลูก!!! ลูก!! ของผม...ไม่นะ!!!
" กี้เจ็บ...!!!!! "
" ใจเย็นลัคกี้!!! "
" มึงเป็นตัวอะไรเนี่ย!!! ทำไมเลือดเป็นอย่างนี้?!! "
สกายพูดด้วยสีหน้าตกใจที่เห็นเล ือดผม...ตาผมพร่าไปหมด...ท้องปว ดเหมือนข้างในถูกบีบรัดจนฉีดขาด ...ร้อนรุ่มภายในท้องไปหมด ไม่ไหวแล้ว...ผมทรมานเหลือเกิน. .ผมเจ็บ....ผมปวด.......ลูกผม.. ลูกจะเป็นอะไรมั้ย..อย่าเป็นอะไ รนะ...อย่าทิ้งแม่ไป ทำไมสกาย...ทำไมต้องทำกันขนาดนี ้ด้วย.........
.
.
.
ทั้งบ้านเริ่มอลม่านวุ่นวาย...เ พราะทุกคนที่อยู่ที่บ้านต่างวิ่ งมาที่นี้ ไม่มีใครรู้ว่าควรทำยังไงกับลัค กี้ที่มีสภาพตกเลือดเลือดอย่างน ี้...แองเจิลโกรธมากจับสกายมัดเ อาไว้เพื่อรอลงโทษ!!
" ทำไงดี!!! "
" หมอๆเราต้องเรียกหมอ!! "
ซาโตชิเสนอความคิดอย่างร้อนรน
" หมอคนกับซาตานมันไม่เหมือนกันนะ !! "
ฮิมูระแทรกขึ้น....ใช่คนที่ตกเล ือดตอนนี้เป็นซาตานไม่ใช่คน หมอคนมาคง...ช๊อค
" รอแป็ปนะลูก!! แม่จะไปพาหมอมา!!! "
ไวท์นึกขึ้นมาได้...เพราะตอนที่ เค้าเดินทางรอบโลกเค้าได้เจออะไ รมากมายรวมถึงหมอที่รักษาซาตานโ ดยเฉพาะ!
เพราะงั้นทั้งไวท์และฮิมูระจึงไ ม่รีรอเลยที่จะไปตามหมอซาตานตนน ั้นมา...แต่จะทันมั้ย...ในเมื่อ อีกฝ่ายนั้น...อยู่คนละฝากประเท ศกันเลย!!!
มิคาเอลรีบอุ้มลัคกี้ขึ้นห้องตา มด้วยทุกๆคน...ลัคกี้ดิ้นเร่าจน กระทั้งหมดสติไป...มิคาเอลที่เป ็นห่วงทั้งแม่ทั้งลูก...เค้ากระ วนกระวายมากจนซาโตชิต้องคอยปลอบ ทิคาเอลคอยฟังเสียงหัวใจอีกดวงอ ยู่ตลอดว่าตัวเล็กยังอยู่ไหม... แต่เสียงนั้น...มันช้าลง...ช้าล ง..ทุกๆที...ยิ่งมันเต้นช้าเท่า ไหร่..หัวใจของคนเป็นพ่อก็ยิ่งร วดร้าวมากขึ้นเท่านั้น!!
เลือดสีดำยังคงไหลรินเป็นสาย... น้ำตาของความเป็นแม่อาบหน้าแม้ไ ร้สติ ตัวเริ่มซีด...ริมฝีปากที่เคยสี สดกลับซีดเซียวเพียงพริบตา ทำให้ทุกคนยิ่งกังวลหนัก!โดยเฉพ าะ...มิคาเอล! ครึ่งชั่วโมง...หมอก็ปรากฏตัว.. .เค้ารีบเข้าไปดูทันที...ก่อนจะ ใช้พลังบางอย่างและให้ยา...
" เค้ารอดแล้วนะ...แต่เสียใจด้วยเ ด็กตายแล้ว! ยาที่อีกฝ่ายใช้มันแปลกมาก...ไม ่เคยเจอยาอย่างนี้มาก่อน ไม่น่าใช่ยาของมนุษย์ เพราะมันแรงมากจนเจ้าตัวเกือบตา ย! "
ความจริง...เล่นเอาทุกคนถึงกับท รุดฮวบ...มิคาเอลเดินเข้าไปหาลั คกี้ที่นอนหายใจรวยริน...เขาเอา หน้าแนบกับท้อง...ที่ปราศจากอีก ชีวิต! น้ำตา...เอ่อล้นเพราะเสียใจกับก ารจากไปของลูกตัวเอง แม้เค้ายังเป็นอย่างนี้...ลัคกี ้ล่ะ...จะเป็นยังไง? เมื่อไร้หนทาง...ทุกคนจึงทยอยออ กไป ปล่อยให้มิคาเอลได้อยู่ดูแลลัคก ี้
" มึงเอายาอะไรให้ลูกกูกิน!!! "
ไวท์ลงมาข้างล่างก็มุ่งตรงหาสกา ยทันที! สกายผวาแต่ทำใจดีสู้เสือ แม้รู้ดีว่าคงไม่รอด!
" ผมไม่รู้...มีคนให้มา "
" ใครให้มึงมา "
" ก็ไม่รู้อีกนั่นแหละ..เค้าแค่ว่ าได้ผลชัวร์..แล้วก็ชัวร์ซะด้วย .... "
" มึง!!!! "
ไวท์ตวาดก่อนจะพยายามข่มอารมณ์ แล้วฉีกยิ้มหวานอย่างที่ถนัด... งานนี้สกายคงไม่รอด!! ไวท์เดินย่างสามขุมเข้าหา....
" หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ! "
" ทำไม? "
" ผมจะจัดการเอง!!! "
" โอ้ย...!!!!! "
" ลัคกี้!!!! ไอ้สกาย!!มึง!!! "
จู่ๆผมก็ปวดท้องอย่างรุนแรง...อ
" กี้เจ็บ...!!!!! "
" ใจเย็นลัคกี้!!! "
" มึงเป็นตัวอะไรเนี่ย!!! ทำไมเลือดเป็นอย่างนี้?!! "
สกายพูดด้วยสีหน้าตกใจที่เห็นเล
.
.
.
ทั้งบ้านเริ่มอลม่านวุ่นวาย...เ
" ทำไงดี!!! "
" หมอๆเราต้องเรียกหมอ!! "
ซาโตชิเสนอความคิดอย่างร้อนรน
" หมอคนกับซาตานมันไม่เหมือนกันนะ
ฮิมูระแทรกขึ้น....ใช่คนที่ตกเล
" รอแป็ปนะลูก!! แม่จะไปพาหมอมา!!! "
ไวท์นึกขึ้นมาได้...เพราะตอนที่
เพราะงั้นทั้งไวท์และฮิมูระจึงไ
มิคาเอลรีบอุ้มลัคกี้ขึ้นห้องตา
เลือดสีดำยังคงไหลรินเป็นสาย...
" เค้ารอดแล้วนะ...แต่เสียใจด้วยเ
ความจริง...เล่นเอาทุกคนถึงกับท
" มึงเอายาอะไรให้ลูกกูกิน!!! "
ไวท์ลงมาข้างล่างก็มุ่งตรงหาสกา
" ผมไม่รู้...มีคนให้มา "
" ใครให้มึงมา "
" ก็ไม่รู้อีกนั่นแหละ..เค้าแค่ว่
" มึง!!!! "
ไวท์ตวาดก่อนจะพยายามข่มอารมณ์ แล้วฉีกยิ้มหวานอย่างที่ถนัด...
" หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ! "
" ทำไม? "
" ผมจะจัดการเอง!!! "
*************************************************
อัพเดทสดๆทุกวันเลยค่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น