ร่าน...แล้วรักมั้ย 1

" ได้ข่าวว่ากลับเช้าเลยหรอวะเพื่อน! "

" ก็ของเค้าดีจริงนี้หว่า...ถ้าไม่ติดประชุมวันนี้นะ กูกะอยู่ออฟต่อ "

" โหย มึงนี้! "

ผม ชอง ยุนโฮ เป็นประทานโรมแรมยักษ์ใหญ่ในเอเชีร์ย ส่วนไอที่ผมคุยด้วยนั่นมันชื่อ ปาร์ค ยูชอน เพื่อนสนิทและหุ้นส่วนใหญ่ของผมเองล่ะ ส่วนเรื่องที่คุยกันเนี่ย จุ๊ๆ! ครับ

" มากันเร็วเสมอเลยนะครับ "

" ไม่เท่าคุณจุนซูหรอกมั้งครับ "

ผมแค่ยิ้มๆตอบให้กับ เซีย จุนซู หนึ่งในหุ้นส่วนและคณะบริหาร ซึ่งไอ้ยูชอนมันเล็งเอาไว้อยู่ ไม่เข้าใจว่ามันจะเอาผู้ชายมาเป็นแฟนจริงๆทำไม แค่สนุกๆก็พอนะ...ผมว่า

" คุณจุนซูมีนัดไปไหนต่อหรือเปล่าครับ? "

" ไม่หรอกครับ "

" งั้นไปทานข้าวด้วยกันนะครับ นะ "

" ครับๆ แต่ต้องให้ผมเลี้ยงน้า.. "

" คร้าบ..ไปกันยุนโฮ "

" อือ... "

ทำไมต้องเอากูไปด้วยวะเพื่อน!! กูง่วงอยากนอน..แต่ก็ดีนะ หาอะไรใส่ท้องซักหน่อยค่อยกลับคอนโด ไม่นานสำหรับการเดินทางมาร้านอาหารที่คุณจุนซูเป็นคนพามา มันเป็นแค่ร้านอาหารเล็กๆเท่านั้นเอง แต่ร้านตกแต่งได้อย่างอบอุ่นมากเลยทีเดียว

" ยินดีต้อนรับครับ สามท่านนะครับ "

" ครับ "

" เชิญทางนี้เลยครับ "

ผมมองพนักต้อนรับอย่างมึนๆ แล้วมองหน้ากับยูชอนอย่างมีความหมาย

" นี่ครับเมนู.... "

" แหม...แจจุงนี่เป็นทางการตลอดเลยน้า "

 ครับ "

" งั้นเอานี่ๆแล้วก็นี่ด้วยนะ แล้วพวกคุณจะรับอะไรดีครับ "

" อ่าเอาเหมือนคุญก็ได้ครับ "

" งั้นสามชุดเลย "

" ครับ ซักครู่นะครับ "

แล้วพนักงานคนนั้นก็เดินหายเข้าไปในครัว

" รู้จักพนักงานคนเมื่อกี้ด้วยหรอครับ? "

" อ้อ ครับ ผมมาทานบ่อยเลยรู้จักกัน อาจจะเรียกว่าเป็นเพื่อนคนนึงนรองผมเลยล่ะครับ ^^ "

ผมสอบถามไปนิดๆหน่อยๆ เลยรู้มาว่า หนุ่มน่าหวานนั้นชื่อคิมแจจุง เค้าทำงานที่ร้านอาหารนี่เพราะเป็นร้านของพี่สาวเค้า ส่วนตัวเค้าเองเพิ่งเรียนจบมาได้ไม่นาน แต่ผมไม่รู้ว่าเค้าเรียนทางด้านอะไรมา ผมลอบมองเค้าอยู่บ่อยๆแต่เค้าทำเฉยเหมือนไม่รู้จักกัน ซึ่งมันน่าเจ็บใจอยู่ไม่น้อยเลย

แล้วผมก็ปล่อยให้ยูชอนคุยกับจุนซูไป เก็บความสงสัยของตัวเองเอาไว้ก่อน หึๆ คืนนี้เราได้เจอกันอีกแน่ๆ คิม แจจุง!

" มาอีกแล้วนะฮะ.... "

" หลงเสน่ห์หนุ่มแถวนี้น่ะ! "

นายนี่มันสุดยอดจริงๆ เมื่อกลางวันยังทำเป็นไม่รู้จักกันอยู่เลยแท้ๆ แต่ตอนนี้กับปรนเปรอให้ผมอย่างถึงใจจริงๆ ใช่แล้วครับ คิม แจจุงคือหนุ่มน้อยพราวเสน่ห์ที่ผมหลงไหลและพาขึ้นห้องเมื่อวันก่อน แล้ววันนี้ยังเจอเค้าที่ร้านอาหารอีก 


นายนี่มันสุดยอดจริงๆ เมื่อกลางวันยังทำเป็นไม่รู้จักกันอยู่เลยแท้ๆ แต่ตอนนี้กับปรนเปรอให้ผมอย่างถึงใจจริงๆ ใช่แล้วครับ คิม แจจุง คือหนุ่มน้อยพราวเสน่ห์ที่ผมหลงไหลและพาขึ้นห้องเมื่อวันก่อน แล้ววันนี้ยังเจอเค้าที่ร้านอาหารอีก

" นายเนี่ย ซ่อนสันชาตญานไว้ภายใต้ใบหน้าที่ใส่ซื่อได้อย่างแนบเนียน เก่งจังเลยนะ "

" งั้นหรอฮะ? "

" อืม.... "

" ผมว่าเรื่องนั้นอย่าไปสนเลยดีกว่านะฮะ สนเรื่องต้องหน้าเถอะ!! "

ลิ้นเล็กๆ อุ่นนิดๆ โลมเลียร่างกายผม ร่างกายเล็กส่ายไปมาอย่างยั่วยวน ผมนอนมองแจจุงที่กำลังปรนเปรอให้ผมด้วหัวใจถี่รัวซะยิ่งกว่ากลอง เพราะลีลาช่ำชองของเค้าทำเอาผมเตลิดได้อย่างง่ายดาย ผมรั้งสะโพกเล็กมาตรงหน้าซึ่งแจจุงก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างนี้เลยทีเดียว

ผมมองทางเข้าข้างหลังที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า อดที่จะสงสัยไม่ได้จริงๆว่าผ่านมาเท่าไหร่แล้ว ทำไมถึงยังสีที่สวยสดน่าลิ้มลองอยู่อย่างนี้นะ?!!

" จะมองอีกนานไหมฮะ ผมรอสิ่งที่คุณคิดจะทำอยู่น้า... "

" ใจร้อนจริงๆ "

" อ่าาา อื้มมมสะ..เสียวจังเลยอ่าห์.... "

แจจุงครางเหมือนแมวตัวน้อยๆแล้วหันไปลงลิ้นที่แกนกลางตัวของผม ลิ้นร้อนว่องไวทำหน้าที่มอบความสุขที่แสนหฤหรรษ์อย่างช่ำชอง ทั้งตวัดแลบเลียได้ตรงจุดจนผมต้องเกร็งเป็นพักๆอย่างเสียวสุดยอด ผู้หญิงยังมอบสิ่งเหล่านี้ให้ผมไม่ได้เลย

ผมหันไปสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้าต่อ สะโพกขาวเนียนเสียงยิ่งกว่าของหญิงสาวล่อนส่ายไปมาเร่งเร้าตัญหา ลิ้นอุ่นค่อยๆเลียเสียจนทั่ว ก่อนจะหยุดลิ้นที่แก่นกายเล็กแล้วนิ้วก็สอดเข้าไปขวานเล็กข้างในอย่างในสนุก แจจุงครางอื้ออึงในลำคอ สะโพกล่อนรับจังหวะการปรนเปรอของผม แต่เค้าก็ยังทำหน้าที่ของตนได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องแม้แต่น้อย ร่างบางร่ำร้องแผ่วๆแล้วกระตุกเกร็งเมื่อถูกผมรุมเร้าสองทาง น้ำรักมากมายทลายออกมาเต็มปากและเปรอะที่ช่วงอกของผมด้วย

" น้ำเยอะจัง.... "

" อ่าาาา อื้อ..!!! "

เมื่อเสร็จผมก็รีบตามไปประกบปากจูบดูดดื่มต่อแทบในทันที เรียวปากเผยอรับอย่างรู้งานและตอบสนองอย่างเชี่ยว สองลิ้นพัวพันรบเร้า มือบางก็เลื่อนมาขยับชักจูงท่อนเอ็นที่รุ่มร้อนก่อนจะเป็นคนที่นำพามันเข้าไปในตัวเองอย่างกระหายหื่น

" อ่าาา ยังแน่นอยู่เลย..... "

" อะอื้ออออ ขะขยับเถอะฮะ! "

" จัดให้ครับหนุ่มน้อย...เราเนี่ยร่าน! จริงๆเลยนะ!! "

" อ่ะๆ ก็..อึกละแล้วไงล่ะ อ๊าาาาสะเสียว อื้อเสียวจังเลย.... "

เอ็นอุ่นๆขยับโหมแรงใส่อย่างไม่คิดยั้ง ร่างบางก็ขยับสะโพกรับได้เป็นอย่างดี ท่าทางเค้าจะเชี่ยวเรื่องบนเตียงน่าดู เสียงหวานๆร้องครวญอยู่ตลอด และมีบ้างในบางครั้งที่เค้าจะปรือดวงตาคู่สวยขึ้นมามองผมอย่างยั่ยยวนชวนกระแทกอย่างที่สุด!

" ชะ..ชอ..บไหมฮะ อ่ะๆๆๆ!! อื้อ...ซี๊ดดดดเสียวอ่าาา "

" ชอบสิ อืมมม เร้าใจเป็นบ้า!!! "

" แรงๆอึก!! แรงอีกอ๊าาาา!! "

ผมสนองต่อบัญชา สวนใส่เข้าออกถี่รัวเร็วและแรง ดูถ้าจะเป็นที่ชื่นชอบของแจจุงมากเลยล่ะ เพราะแก่นสีสวยเริ่มระริกระรี้อยากปลดปล่อยเสียเต็มประดา ของผมเองก็ปวดหนึบๆอยากจนถึงอยู่แล้วเช่นกัน

" อ่ะๆ...อื้ออ๊าาาาา!!! "

" ซี๊ดดดด ฮ้าาาา..... "

การกระแทกครั้งสุดท้ายสิ้นสุดลงพร้อมสองเสียงประสานพร้อมเพรียงกัน ปากเราคลอเคลียนัวเนียกันอีกครั้งก่อนที่ผมจะลุกขึ้นไปอาบโดยทิ้งแจจุงที่นอนเหนื่อยจากบทรักเร่าร้อนไว้ที่เตียง หึๆ พรุ่งนี้นายจะทำเป็นไม่รู้จักผมได้หรือเปล่าน้าาา อยากรู้จริงๆ!

" เฮ้ย! แจ่มใสจังวะ? "

" หรอ กูไม่ยักรู้! "

" ว่าแต่เที่ยงนี้ไปกินข้าวที่ไหนดีวะ? "

" ร้านเมื่อวาน!! "

" ฮั่นแน่! "

" หึๆ! "

ผมตรงไปที่ร้านอาหารเล็กที่เราได้ไปมาเมื่อวาน ผมอยากไปเห็นหน้าขาวใสที่ดูไร้เดียงสาของ คิม แจจุง หนุ่มที่สุดแสนจะเร่าร้อนในยามราตรี โดยมีเพื่อนตัวดีขนาบข้างมาด้วย

" สวัสดีครับ สองท่านใช่ไหม? "

" เท่าที่เห็นล่ะ "

" อ่า...ครับๆเชิญทางนี้เลยครับ "

ผมเดินตามร่างบางไปยังมุมๆหนึ่งของร้าน เค้ายังคงส่งรอยยิ้มหวานๆมาให้ พร้อมการบริการได้อย่างดีเยี่ยมเลยทีเดียว ยูชอนมองผมอย่างรู้ทัน แต่ก็ยังไม่พูดออกมา

" บริการดีจังนะครับ อยากรู้จังว่าบนเตียงเนี่ย...จะบริการดีอย่างนี้หรือเปล่า? "

" เอ่อคือ... "

" ยุนโฮพูดอะไรให้เกียติเค้าหน่อยสิวะ "

ผมหันไปมองหน้ายูชอนที่พูดนิ่มๆอย่างแอบกัดอยู่ในที ทำให้ร่างบางส่งสายตาไม่เป็นมิตรกลับมาให้ แล้วเดินหายเข้าไปในครัว คงเจ็บใจล่ะสิที่โดนแน็บแนมแบบนี้ แต่ก็ช่วยไม่ได้อยากมาตีหน้าเหมือนไม่รู้จักจนน่ามั่นใส้เอง!!

" นี่ครับอาหารที่สั่ง อ้อ! ส่วนเรื่องที่ถามมาเมื่อกี้ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้ตอบ พอดี...กำลังคิดว่าคนที่ดูมีชาติตระกูลอย่างพวกคุณจะ'วาจาสุนัข'อย่างนี้น่ะครับ!! "

" มันไม่มากไปหน่อยหรอหะ!!! "

" ต้องขอโทษอีกรอบนะครับ เผอินผมพูดตรงไปหน่อย ยังไงก็ทานอาหารกันให้อร่อยนะครับ "

แจจุงเดินจากไปพร้อมรอยยิ้มสดใส่แต่แววตากลับส่อถึงความซะใจได้อย่างชัดเจน ผมต้องขบกรามแน่นด้วยโทสะ และไม่คิดว่าคนๆนี้จะปากคอเลาะร้ายขนาดนี้เลยจริงๆ!!
---------------------------------

เฮ้อะ!! กับอีกแค่พวกที่เคยนอนด้วย ทำมาปากดี ท่าทางผู้ชายคนนี้คงมีดีแค่เรื่องบนเตียงสินะ!!

ผมเดินเข้ามาในครัวแล้วนั่งลง โอ้ยยยชักมึนๆ ง่วงจริงๆเมื่อคืนโดนตานั่นจัดไปหลายรอบเลย ผมมาทำงานช่วยพี่สาวในช่วงกลางวันส่วนกลางคืนก็รับจ๊อบไปเรื่อย ถามว่าเรื่องอย่างนั้นผมทำไปได้ยังไง คิดว่าอยากทำหรอครับ? ครับผมชอบงานแบบนั้น! มันสนุกที่ได้เห็นพวกหน้าโง่พวกนั้นเอาเงินที่แสนจะมีค่ามาละลายที่ผม สนุกที่ได้ทำให้ใครต่อใครต้องการซะแทบคลั่งแต่ก็ไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็เลือกคู่นอนพอตัวนะครับ มั่วแบบพวกนั้นไม่ไหว ปัญหาเยอะ! แต่ตอนนี้ท่าทางผมต้องเจอปัญหานั้นล่ะมั้ง...!

'RrrrrRrrrr!!!'

" ครับ คิม แจจุงพูดครับ "

" แจจุง เอ่อ..นี่ผมจุนซูนะครับ "

" อ่อครับ ว่าไงครับมีอะไร "

" คือแจจุงเพิ่งจบมาใช่ไหม มาทำงานกับผมไหมครับ "

" เอ๋? ไม่ดีมั้งครับ ผมเองยังไม่มีประสมการณ์การทำงานเลย "

" อ้อ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงครับ อีกอย่างเลขาผมน่ะเค้าลาออกไปแต่งงาน
ผมเลยอยากได้เลขาใหม่ที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจน่ะครับ "

" เหตุผลแปลกดีนะครับ "

" ฮ่าๆ งั้นหรอครับ แต่ผมก็ยังงี้ล่ะครับ นะครับสั่งสมประสบการณ์ไปในตัวด้วย "

" ก็ได้ครับ แล้วต้องทำไงบ้าง "

แล้วก็ฟังระเบียบการจากจุนซูนู้นนี่นั้น ซึ่งก็ไม่ได้วุ่นวายสักเท่าไหร่ ก็ดีอยู่ช่วยที่ร้านก็น่าเบื่ออยู่เหมือนกัน แต่ผมไปก็ไม่ต้องห่วงเพราะที่นี่มีลูกจ้างหญิงที่คอยหลีผมอยู่สองคน

ผมไม่รังเกียจที่ผู้หญิงมาชอบหรอกนะครับ เพราะผมยังไงก็ได้ แค่ชอบผู้ชายมากกว่าก็เท่านั้น! ผมอยู่ช่วยพี่สาวซักพักก็ขอตัวกลับคอนโดก่อนเพราะง่วงมากแล้ว ผมกับพี่สาวพักกันคนละที่ครับ ผมชอบอิสระเวลาทำอะไรพี่สาวก็ไม่รู้ด้วย
ขืนรู้ว่าผมทำอะไรช๊อคตายพอดี ไม่นานผมก็ขับรถเก๋งคันโปรดของตัวเองมาจนถึงคอนโด พอเข้าห้องวางของได้ผมก็เดินไปหยิบเบียร์เย็นๆมาดื่มคลายร้อน อ้อ...เรื่องงานที่บาร์เนี่ยผมจะไปก็ได้ไม่ไปก็ได้เพราะไม่ใช่งานประจำ แค่ต้องโทรบอกมาม่าซังซักหน่อย

' ก๊อกๆๆ!! '

" ใครมาอะไรตอนนี้นะ? ครับๆมาแล้วครับ "

" ใครมาอะไรตอนนี้นะ? ครับๆมาแล้วครับ "

ผมรีบวางเบียร์ในมือแล้วรีบไปเปิดประตูห้อง ปกติผมไม่มีเพื่อนที่จะมาห้องนะ แล้วใครล่ะเนี่ย?!!

" ดี... "

" อื้ออออ?!!!!! "

ดวงตาสีดำสนิทเบิกโพรงอย่างตกใจ เมื่อจู่ๆเค้าก็ถูกผู้มาเยือนจู่โจมริมฝีปากสีสวยทันทีที่คำทักทายแสนสั้นหมดลง!! ไม่นานการจูบทักทายที่ทำเอาผมร้อนรุ่มก็หยุดลง พ่อหนุ่มที่เป็นคู่นอนและเพิ่งปะทะคารมกันมานี่เอง คือผมไม่รู้ชื่อเค้าหรอก นอนกันแค่สองคืนเลยไม่คิดจะถามชื่อ

ผมเดินเข้ามาจิบเบียร์ต่ออย่างไร้การสนใจ เค้ามีแววตางงงันเล็กน้อยก่อนจะยกยิ้มที่ดูเจ้าเล่

" รู้ได้ไงว่าผมอยู่นี้? "

" ก็ขับรถตามนายมา... "

ผมปรายตาไปมองเค้าที่เดินเข้ามาอย่างมั่นคงในทุกอย่างก้าว เค้าหล่อเหลาเล่นผมหลงเลยล่ะ แต่ก็แค่หลงไหลเรือนร่างล่ะนะ!!

" ว่าแต่คุณชื่ออะไรล่ะฮะ....? "

" คิดยังไงถึงถามชื่อผมล่ะ "

" ก็ไหนๆก็ตามมาถึงนี้ รู้ชื่อซักหน่อยคงไม่เสียหาย จริงไหมฮะ? "

" นั่นสินะ "

ผมลุกจากที่นั่งเดิมแล้วเดินช้าๆแล้วหย่อนสะโพกลงที่ตักแกร่ง มองใบหน้าหล่อเหล่า แต่ที่น่าสนใจคงเป็น...ริมฝีปากที่ดูหนากว่าผมนิดหน่อย สีสวยและน่าลิ้มลอง ถึงจะชิมมาแล้วว่ามันหวานได้ใจแต่เพราะมันหวานได้ใจยังไงล่ะ ถึงอยากชิมอีก แขนเรียวบางขาวนวลคล้องคอแกร่งพลางมองหน้าคล้ามคมอย่างรอคำตอบ

" ชอง ยุนโฮ นายล่ะ? "

" คิม..แจจุง...... "

ต่อประโยคจบผมก็ปิดปากเค้า แล้วแทรกแซงด้วยลิ้นเล็กรุ่มร้อน บุกรุกโพรงปากอีกฝ่ายอย่างร้อนแรง ผมน่ะความรู้สึกไว แค่สัมผัสนิดๆหน่อยๆผมก็กระเจิงได้ แต่แค่กับคนที่ถูกใจน่ะนะ! มือหนากร้านเลื่อนเข้ารั้งให้ผมคล่อมหน้าตักเค้าดีๆก่อนจะเคล้นคลึงสะโพกผมอย่างสนุกมือ ริมฝีปากบางเคลื่อนย้ายไปหยอกเย้าส่วนลำคอดูดและขบกัดอย่างปรารถนา

มือเรียวบางก็ทำหน้าที่ปลดเปลื้องส่วนที่รุ่มร้อนทั้งของตนเองและอีกฝ่ายให้ออกมารับอากาศที่ดูเหมือนว่าจะทำให้มันรุ่มร้อนยิ่งขึ้นไปอีก ปากสวยสีหวานยังคงลามเลียคอหนาโดยที่มือทั้งสองข้างของตนเองขยับรูดเอ็นอุ่นสองอันพร้อมๆกัน

" อ่าาา มือนายนิ่มจัง... "

" ซี๊ดดด อ่าาาาา..... "

มือข้างหนึ่งของยุนโฮเลื่อนจากสะโพกมารวบทับมือบางที่กอบกุมเอ็นอุ่นสองอันอยู่แล้วรูดขึ้นลงพร้อมกัน เรียกเสียงซี๊ดซ๊าดของร่างบางได้มากเลยทีเดียว

ลิ้นทั้งสองเข้าโรมรันกันอีกครั้งและยิ่งดุเดือดกว่าครั้งแรกหลายเท่าเพราะตอนนี้เอ็นอุ่นที่ถูไถกันอยู่นั้นขยับแรงขึ้นเกือบๆเท่าตัว น้ำใสๆเริ่มปริ่มๆอยู่ที่ยอดของทั้งคู่นั้นหมายความว่าพวกเขากำลังจะถึงพร้อมกัน

" แรงๆ อื้ออออออ!!! "

" อ่าา "

" อ่ะๆๆ!!อ๊าาาา "

" ซี๊ดดดอ่าห์..... "

เสียงที่บอกบ่งบอกว่าทั้งคู่ได้สมดังใจอยากกันทั้งสองฝ่าย แต่แหม....ผมยังไม่พอน่ะสิ!!! 

ผมลุกจากตักไปปลดกางเกงของเราทั้งคู่ออก มองแววตายุนโฮที่ดูเค้าจะมีความสุขกับการปรนเปรอของผม ผมไม่ได้ทำให้คุณพอใจซักนิด แค่สนองต่อตัวผมเองต่างหาก!!!!

เราทั้งสองต่างมองกันอยู่ซักพักโดยปราศจากคำพูดใดๆ ผมเดินไปหยิบเจลหล่อลื่นมาชโลมลงที่มือตัวเองขณะที่เดินมาคุกเข่าตรงหน้ายุนโฮน้อยที่ตัวของมัรไม่ได้น้อยตามชื่อเรียก
แล้วค่อยๆลากลิ้นทำความสะอาดมันตั้งแต่โคนจรดปลายซึ่งเรียกเสียงครางแผ่วๆในลำคอของอีกคนพอสมควร มือที่ชุ่มเจลสอดใส่เข้าทางรักด้านหลังเพื่อช่วยขยายทางเข้า เพราะมันเข้าไปทั้งอย่างนี้ไม่ได้มีหวังฉีกขาดแน่ๆถ้าใส่สดๆ

" นายเก่งจัง... "

" อืมมมมม "

" ฉันช่วยไหม? "

ผมส่ายหน้าแล้วช้อนตาขึ้นมองก่อนจะผละออกจากจุดนั้นแล้วขึ้นไปคล่อมที่ตักกดรวดเดียวเลย!!

" อึก...อื้อออออออออออ "

" อ่าาาาา เอางี้เลยหรอซี๊ดดดด "

" อืม อ่ะๆๆ!!! มันใหญ่อึก..!! จังอ้าาา "

" ของนายก็แน่น ฟิตสุดๆเลย..อืม... "

ร่างบางขาวสวยขย่มขึ้นลงเป็นจังถี่รัว เรียวแขนโอบรอบคอร่างสูงเอาไว้เป็นหลัก มือสากหนาก็ได้ช่วยจับสะโพกสวนใส่อีกแรง มันเป็นความรู้สึกที่สุดยอดมากสำหรับแจจุง เค้าไม่เคยรู้สึกไวกับใครขนาดนี้ และไม่เคยเจอที่คนทำให้เค้าติดใจได้ขนาดนี้เช่นกัน ส่วนยุนโฮนั้น นี้เป็นอะไรที่แปลกใหม่และช่างน่าภิรมณ์มากๆในความรู้สึกของเค้า เค้าไม่เคยมีเซ๊กส์กับผู้ชายเลยแต่กับคนนี้เค้าไม่รังเกียจ แต่กลับเสพติดเรือนร่างนี้เสียแล้ว

" อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ!! เสียวจังเลยฮะ แฮ่กๆ "

" อื้อออออ่าห์ "

สองเสียงยังครางสลับและผสมปนเปไปกับเสียงเนื้อกระทบกัน สูงสุดของที่หมายนั้นใกล้เข้ามาถึงทั้งสองเต็มที และเพราะอย่างนั้นมันจึงเป็นฤกษ์ที่ดีที่จะเร่งจังหวะเสียที ร่างสูงจับร่างเล็กโก่งโค้งหน้าเข้าหาโซฟา แล้วสอดเสียบพรวดพลาดจนแจจุงแทบเสร็จเพราะแค่การสอดใส่เข้ามา มือบางยันโซฟาข้างนึงข้างนึงก็เลื่อนมากอบกุมของตนเองเร่งเร้าเข้าจังหวะกับที่ร่างสูงกระแทกใส่ เวลาผ่านไปชั่วอึดใจร่างทั้งคู่กระตุกเกร็งรุนแรงและปล่อยน้ำกามาออกมาอีกครั้ง

สองเสียงหายใจหอบเคลือ ร่างบางซบอกร่างสูงก่อนจะหลับไปเพราะความเพลียและเหนื่อยล้าจากกิจกรรมที่ผ่านมา....

ผมลืมตาขึ้นมาหลังโดนแสงแดดยามเช้าแยงตา ค่อยๆปรับสภาพการมองเห็นทีล่ะนิดแล้วมองดูเวลาพลางนึกถึงเรื่องที่ต้องทำวันนี้ อ่าดีนะที่ยังตื่นเช้ากลัวจะสายจากที่นัดไว้ แล้วก็ลุกไปอาบน้ำอาบท่าโดยที่ไม่จำเป็นต้องมองคู่นอนเลย เพราะ...เค้าไม่อยู่! ก็อย่างนี้แหละ แต่ถ้าตื่นมาแล้วเจอเนี่ยสิแปลก

*******************************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น