สะใภ้ร้ายตัวพ่อ! 20


" โต๊ะสามเอสเปรสโซ่สอง บราวนี่หนึ่ง! "

" คร้าบ... "

" อันนี้ของโต๊ะห้าชาเขียวนมและคุกกี้ชาเขียว "

" คร้าบ.... "
และอีกหลายเมนูที่ต้องเสิร์ฟ

ร้านผมวันนี้วุ่นวายจริงๆครับ ผมมองหน้าคนรักที่ใส่ชุดพนักงานร้าน กางเกงเสล็คสีดำ เสื้อเชิ้ตสีขาวทับด้วยเสื้อกั้กสีดำ...แล้วผ้ากันเปื้อน ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายตัวที่ค่อนข้างใหญ่อย่างเค้าจะใส่มันได้ดูดีมากขนาดนี้

จะว่าไป...ผมก็ออกมาจากบ้านยุนโฮมาอยู่ที่คอนโดของผมเองได้เป็นอาทิตย์แล้วนะ ผมคิดว่าคุณนายชองจะมาตามแต่ก็ไม่ กลับเงียบหายไปเสียอย่างนั้น ผมเองชักจะเป็นห่วงแต่ยุนโฮบอกว่าไม่เป็นไร...เพราะชางมินดูแลและส่งข่าวเรื่องแม่ให้ยุนโฮได้รู้ตลอด เค้ารักแม่น่าดูเลยน้า...^^

" เหนื่อยแย่เลยแจจุง "
จุนซูเพื่อนซี้และหุ่นส่วนร้านถามขึ้น

" ไม่นะ...สนุกดีออก ^^ "
ผมยิ้มตอบ...

ข้างจุนซูก็มียูชอนเพื่อนรักของยุนโฮ พวกเราสี่คนเป็นซี้กันมาก่อน...น่าแปลกที่ซี้อย่างเรากลายมาเป็นอย่างนี้ได้ แต่มันก็เป็นอะไรที่น่าประทับใจไม่น้อยล่ะครับ....^^

" เดี๋ยวแจจุงเอาไปทิ้งเองดีกว่า จุนซูไปเคลียร์บัญชีเถอะ "
ผมคว้าถุงขยะจากมือจุนซูมาถือ

" โอเคๆ เออ...เดี๋ยวไปดื่มกันนะ ^^ "

" ได้เลย! ^^ "
แล้วผมก็เดินเอาขยะมาทิ้งหลังร้าน

" กรี๊ดดดดดด ช่วยด้วยค้า!!! "
ผมรีบหันขวับไปทางต้นเสียง

พบชายสามคนกลังฉุดกระชากผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ ไอจะไปตามคนข้างในร้านก็กลัวจะไม่ทันการ ผมเลยคว้าไม้กวาดแล้ววิ่งไปช่วยเธอทันที!!!

" ปล่อยเธอนะ!!! "
พวกนั้นมองผมแล้วยิ้ม ผู้หญิงคนนั้นดิ้นๆแล้ววิ่งมาทางผม

" แหม่...ร่างบางขนาดนี้จะทำอะไรพี่ได้? "

" น่าตาดีใช้ได้เลยนะลูกพี่... "
ผมเริ่มหวาดๆ กับสายตาหื่นๆนั่นและ

ผมเลยหันไปผู้หญิงกะบอกให้เธอวิ่ง แต่ผมก็ต้องขมวดคิ้วมุ่ยเมื่อเธอยืนยิ้มอยู่...แล้วเธอก็เอาผ้าขาวๆขึ้นผมเตียมวิ่ง แต่ชายสองจากสามนั่นล๊อคตัวผมเอาไว้แน่นมากจนเจ็บแขน!!!

" จะ..จะทำอะไรผมน่ะ ปล่อยผมนะ!!!! "

" คงจะไม่ได้อะนะ....จนกว่านายจะปล่อยลูกชายของนายฉันเสียก่อน! "
ลูกชายของนายมันงั้นหรอ.....งั้นก็หมายถึง ยุนโฮน่ะสิ!

ผมพยายามดิ้น แต่ก็ไม่ได้นานนักเพราะหญิงสาวโปะยาเข้าที่จมูกผม ผมพยายามกลั้นหายใจแล้วดิ้น...แต่มันจะได้นานเท่าไหร่กัน....เพราะแป็ปเดียว...รอยยิ้มเย้ยของบุคคลตรงหน้าก็เริ่มเบลอเลือนลางและวูบลง.......

ยุนโฮ...ช่วยผมทีสิครับ.........





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น