" นี่ผมตาฝาดหรือเปล่าพี่ยุนโฮ ที่พี่มาทำอาหารเองอย่างนี้??? "
ชางมิเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย ตั้งแต่เล็กยันโตเคยเห็นพี่ชายเ
" ไม่ให้แฟนพี่ทำให้ล่ะครับ? "
ชางมินนึกแจจุงขึ้นมาทันที เห็นแม่บ้านบอกแจจุงทำอาหารอร่อ
" แจจุงไข้ขึ้นสูงพี่เลยจะทำไปให้
ร่างหนาตอบทั้งที่ยังสาละวนอยู่
" พี่ทำอาหารเป็นด้วยหรอ??? "
" อืม...แจจุงสอน เค้าหัดให้พี่ทำเป็นทุกอย่างล่ะ
ข้าวต้มร้อนๆถูกเทใส่ถ้วยอย่างร
กลิ่นหอมฉุนของมันทำให้ชางมินอึ
" นี่... ทำไมป่านนี้ยังไม่ตั้งโต๊ะ!!!! "
เสียงคุณนายชองดังมาแต่ไกล เธออ้าปากว่าก่อนที่จะได้รู้ด้ว
" ตายุนโฮ?!!! "
ทั้งคุณนายชองและจีเฮมองยุนโฮอย
" นั่นมันอะไร?? ใครทำข้าวต้มให้พี่ยุนโฮ?? "
จีเฮยิงคำถามใส่ชางมินที่ยืนกอด
" พี่ทำเอง..เค้าทำไปให้ภรรยาที่ไ
ชางมินว่าแม่และน้องน่าเรียบ แล้วเดินหนีออกมาบ้าง
เค้าอยากไม่ชอบมากๆที่แม่และน้อ
ฝ่ายคุณนายชองถึงจะอึ้งกับเรื่อ
" แม่จะปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้นะคะ!!
จีเฮเอ่ยขึ้นดับการใช่ความคิดขอ
" แล้วจะให้แม่ทำยังไงล่ะจีเฮ? "
คุณนายชองถามหน้าเครียด
" เอางี้ดีมั้ยคะ...เราจ้างผู้หญิ
จีเฮบอกแม่ด้วยความตื่นเต้นเต็ม
.
.
.
.
" ลุกไหวมั้ย? "
มือหนาสอดเข้ามาประคองเอวของผมใ
" ทำไมมองผมอย่างนั้นล่ะ? "
" ก็ยุนไม่ไปทำงาน!! "
ผมกอดอกหน้าบู้หันไปอีกทาง
" นี่ๆไม่เอาเลยน้า...แจจุงไม่สบา
ผมมองหน้าเค้า ไอ้ดีใจก็ดีใจหรอกนะ...แต่ผมน่ะ
" ผมรู้ว่าแจจุงไม่ชอบ แต่ผมบอกแล้วไง...ว่าถ้าแจจุงไม
ผมเถียงไม่ออกเพราะที่เค้าว่ามา
" อืม "
" กินข้าวนะ...จะได้กินยาพักผ่อน ^^ "
ผมมองรอยยิ้มที่สดใสของเค้าแล้ว
" วันนี้จะอยู่ดูแลที่รักอย่างถึง
" บ้า! "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น