สะใภ้ร้ายตัวพ่อ! 17

ยุนโฮที่ยังคงงงกับเหตุการณ์มองดูร่างบางที่นอนหอบหายใจ ความโกรธและเกลียดเริ่มกัดกินใจชายร่างหนา...แต่สายตาด็พบเข้ากับผ้าขาว..สมองของเค้าเลยต้องประมวลเหตุการณ์ตรงหน้าอีกครั้ง...และคนฉลาดอย่างเค้าก็เดาทางออกได้ทันที และที่เดาออก...คงเพราะร่างบางตรงหน้าที่ดูจะต้องการเสียเหลือเกิน..แต่ก็กลับดูไร้เรี่ยวแรงที่จะยันกายตนเองขึ้น

" ยะ..ยุน แจจุง.... "
ร่างบางพูดอะไรไม่ออก..ไม่รู้จะพูดอะไรที่ดูไม่เป็นแค่ข้ออ้างดี...

และคงเพราะยาที่ตนโดนทำให้คิดอะไรไม่ออกนัก...หัวเค้านั้นตื้อตีบตัน...สายตาจ้องชายตรงหน้าหวาดหวั่น แต่สติที่มีอยู่นิดนั้นทำให้เค้าเลือกที่จะจ้องมองแก่นกลางกายของชายตรงหน้า มากกว่าจะเป็นใบหน้าของเขา

" เกิดอะไรขึ้น?!! "
ยุนโฮเอ่ยถามเรียบๆแต่ก็ดูน่าหวั่น

ยุนโฮนั้นแม้จะเดาได้...แต่ใช่ว่าจะเชื่อเสียหมด...เค้าเดินเข้าไปอุ้มร่างของคนรักขึ้นเตียง เพียงสัมผัสโดนร่างตนเอง...แจจุงถึงกับครางเคลือออกมาเบาๆ เพราะสัมผัสนี้คือสัมผัสของคนที่ตนรัก...และต้องการ เมื่อแผ่นหลังแนบลงกับที่นอนนุ่ม ดวงตาหวานช่ำก็มองชายคนรักอย่างต้องการ

" จะตอบได้หรือยัง...ว่าเกิดอะไรขึ้น...??! "

" อ้ะ...อ้า.....ยะ..ยุน...!! "
ยุนโฮสัมผัสและลูบแก่นกายร่างบางเพื่อเรียกคำตอบ แต่กลับได้เสียงครางหวานหูแทน

" บอกได้หรือยังว่าเกิดอะไรขึ้น "
เขาหยุดมือที่สัมผัส...แจจุงคนรักด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์

" ไม่บอกผมไม่ช่วยนะ.. "

" ยา..อึกอะ..เอริก้า...เธอโป..ะ..ยะ..ยา....ผม "
ร่างบางหอบแฮ่กๆเมื่อพูดจบ มันช่างยากเย็นเหลือเกิน...

" อ๊า...!! "
ร่างบางบิดส่าย...เพราะนิ้วเย็นๆบีบยอดอกแรงๆราวกับทดสอบอยู่

เสียงร้องออกมาของร่างบอบบางทำให้เค้าวางเรื่องที่เกิดขึ้นเอาไว้ก่อน...แล้วจัดการเจ้าแมวน้อยที่ครางร้องเรียกเค้าไม่ขาดปาก...ยิ่มสัมผัสยิ่งแอ่นรับและครางหวานๆ

" อะอื้อ...แฮ่กๆ..ยุน..อ๊ะ!!อ๊า...เสียวอ้า..ผมอื้อ...ยุนโฮอ๊า,.!!!!! "
น้ำรักพุ่งออกมาจนเปรอะมือร่างสูง...หลังเค้าจัดการรีดมันออกมากับมือ!

เค้าลงไปเลียทำความสะอาดแก่นกายที่เปื้อนน้ำคาวของเจ้าตัวและเอริก้า...ร่างหนาไม่รังเกียจแม้แต่นิด แต่กลับยิ่งกลืนกินส่วนอ่อนไหวราวหื่นกระหาย...เจ้าตัวเล็กที่เพิ่งถึงฝั่งฝันก็ดิ้นเร่าอย่างทรมานเพราะเสียวซ่าน แต่ไม่ว่าจะดิ้นรนเพียงไรก็ไม่สามารถหลุดจากลิ้นร้อนว่องไวนี่ไปได้....

" อ้ะอ้ะอ้า...ยุนอย่า แจอื้ออออ๊าาาาแจเสียว..อะๆมะไม่ไหวยุน...อ๊ะ?!!อ๊าาาาา!!! "
น้ำรักที่มีจำนวนไม่มากนักพุ่งเข้าปากร่างสูงเต็มรัก

เค้ามองเจ้าแมวน้อยนอนหายใจรวยริน...ร่างกายขึ้นสีเต็มตัว... น้ำขาวขุ่นถูกคายลงใส่มือแล้วป้ายมันลงที่ทางลับ... เจ้าเหมียวสดุ้งเฮือก...กัดปากแน่น เพราะนิ้วที่ชุ่มน้ำตัวเองกำลังรุกล้ำเข้ามาในกาย.... คิ้วคู่สวยขมวดเข้าหากัน...ดวงตาหวานก็หลับพริ้ม....

" อ๊ะ..อ้ายะยุนโฮ...... "
มือเรียวจิหัวคนรัก...

ความเสียวจี๊ดแล่นปรี่ขึ้นมาเมื่อนิ้วเรียวๆนั้นโดนเข้ากับจุดเสียวซ่านผ่านใน....ร่างสูงเพิ่มอีกสองนิ้วเข้าไปพร้อมกันกับที่ขึ้นไปดูดปากที่เผยอครางหอบ... ลิ้นเล็กๆที่เต็มไปด้วยความต้องการกระโจนหาลิ้นอีกฝ่ายทันทีที่มันเยื้องย่างเข้ามา... สองแขนโอคอคนรัก...พยายามรั้งร่างให้แนบชิด...ยุนโฮจึงใช้มือที่ว่างจากการเบิกทางสอดเข้าไปที่แผ่นหลังของแจจุงแล้วรั้งขึ้นมาแนบสนิทกัน....

เมื่อทางลับพร้อมยุนโฮก็จัดการนิ้วดึงตัวเองออกแล้วแทนที่มันด้วยแก่นกายที่ตั้งชัน....แจจุงผวาถอนริมฝีปากออกแล้วซบเข้ากับบ่าแกร่ง...เค้างับบ่าของคนรักเต็มแรงเพราะเสียวซ่าน..... ความใหญ่โตแทรกเข้ามาช้าๆ...จนกระทั้งมิด...แจจุงก็ยังคงกัดบ่าคนรักเอาไว้... ร่างทั้งร่างสั่นหงึกๆ...กล้ามเนื้อเกร็งและกระตุกๆ..... ยุนโฮยกยิ้มขึ้นมาเมื่อรู้ว่าคนรักถึงอีกครั้งแล้ว....มันมีน้อยครั้งมากที่แค่สอดใส่แล้วแจจุงเสร็จ....

" ขึ้นมานี่มา... "
ยุนโฮดึงแจจุงขึ้นมานั่งตัก...โดยตัวเค้าเองนั่งขัดสมาธิอยู่....

" อ้ะ..อ้าอ่ะๆ! ยุนโฮ...อื้อ...ซี๊ดดดดอ่าห์....ผมอ๊ะๆ..อ้าเสียว..... "
เมื่อขึ้นมาได้...ยุนโฮก็จัดการจับสะโพกแจจุงขึ้นลงใส่แก่นกายตัวเอง....

แจจุงเริ่มก้มลงไปกัดบ่าแกร่งนั้นอีกครั้ง...แก่นกายเล็กสีหวานก็เริ่มมีน้ำปริ่มๆที่ส่วนปลาย... ยุนโฮที่รู้นิสัยของคนรักดีจึงจับร่างนั้นกระแทกขึ้นลงเร็วขึ้น... เสียงครางดังอยู่ที่ข้างหูของเค้า...ฟังแล้วรู้ได้ทันทีว่าร่างบางใกล้มากเต็มที...ผนังร้อนๆภายในตอดรัดความเป็นชายของเค้าแน่นและเป็นจังหวะจนยุนโฮต้องครางซี๊ดซ๊าดออกมา....

" อะๆยุนโฮ...อ้ะๆอ่าแฮ่กๆ...อื้ะอ้ะอ้ะๆๆๆ!!! อ๊ะๆ!อ๊าาาาา!!!!!! "

" อุ๊..! อ่าห์......... "
ทั้งสองกอดกันแน่นรวมกับจะเป็นร่างเดียวกัน...น้ำรักของทั้งต่างถูกปลดปล่อยออกมาไล่กันเพียงแค่ไม่กี่วิ...

ยุนโฮลูบหลังคนรักเบาๆแล้วจับร่างที่อ่อนระทวยออกจากอก...ก็พบว่าร่างบางนั้นได้หมดสติไปแล้ว...เค้าดึงร่างแจจุงมากอดอีกครั้ง...แล้ววางร่างบางลงที่นอน... ห่มผ้าให้คนรักเสร็จก็อาบน้ำแต่งตัว...

และแม้เอริก้าจะยังนอนสลบกายเปลือยเปล่าอยู่แทบเท้าเค้าก็ไม่สนใจ....

" เดี๋ยวให้ใครมาลากนังนี่ออกไปด้วย!! "
ร่างหนากรอกเสียงใส่โทรศัพท์บ้าน แล้วเดินมาเช็ดตัวคนรัก....

และเมื่อทุกอย่างเรียบร้อย...เค้าก็ลงไปเผชิญหน้ากับแม่ตนเองอีกครั้ง!!!




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น