ตอนนี้ผมกำลังเก็บข้าวของใส่กระเป๋าล่ะ จะได้ไปอยู่กับยุนโฮแล้ว... เราทั้งคู่คบกันมานานแล้วล่ะครับ เคยไปที่บ้านเค้าหลายรอบ แต่ว่า...คนที่บ้านนั้นยังไม่รู้เลยว่าเราคบกันอยู่ แต่เมื่อไม่นานมานี้ยุนโฮเค้าบอกว่าเค้าจะคุยกับที่บ้านเรื่องของเรา แล้วก็อย่างที่รู้นี่แหละครับ เรากำลังจะได้ไปอยู่ด้วยกันแล้ว ^^..ย้อนกลับมาอาทิตย์ก่อน
.
.
" อะไรนะ?!!! "
เสียงคุณนายชองตวาดกร้าวลั่นบ้านหลังใหญ่
" อย่างที่คุณแม่ได้ยินนั่นแหละครับ ผมจะพาแจจุงมาอยู่ที่นี่ "
ชอง ยุนโฮ ผู้เป็นลูกยืนยันคำตน
" แต่ไอ้นั่นมันเป็นผู้ชาย!!! แม่รับไม่ได้!!! "
" ทำไมล่ะครับแม่ ไหนแม่ว่าแม่ให้อิสระเรื่องความรักกับผมไง ผมจะรักจะชอบใครแม่ก็เห็นดีด้วยไม่ใช่หรอครับ? "
ยุนโฮเริ่มขมวดคิ้วเมื่อมันไม่ราบรื่นอย่างที่ตนคิดเอาไว้...เค้าคิดว่ามารดาจะเข้าใจตนมากกว่านี้
" ใช่!! แม่ให้อิสระลูก และแม่ไม่ว่าอะไรขอแค่คนที่ลูกรักเป็นคนดี แต่ไม่ใช่ผู้ชายแบบนี้!!! แม่รับไม่ได้!!! ลูกแม้วิปริตผิดเพศไปแล้วรึไงห้ะ!!!! "
คุณนายชองถึงกับตะโกนลั่น โมโหจนหน้าดำหน้าแดง
" อะไรกันคะคุณแม่ พี่ยุนโฮ? "
จีเฮน้องสาวขี้วีนคนเล็กของบ้านเดินเข้ามาถาม พลางวางของที่ตนไปกวาดมาจากร้านแบรนด์เนมชื่อดัง
" พี่ชายเราน่ะสิ ดันใฝ่ต่ำไปเอาผู้ชายมาเป็นคู่ครอง!!!! "
ยุนโฮถึงกับของขึ้นเมื่อมารดาด่าตนอย่างนี้ แต่เค้าได้แต่เก็บมันเอาไว้
" อะไรนะ!!! กรี๊ดดดดด!!!! ทุเรศที่สุด!!! พี่มันทุเรศไปเอาไม้ป่าเดียวกันได้ไงห้ะ!!!!!! "
เสียงจีเฮหวีดลั่นดังกว่าผู้เป็นแม่เสียอีก
" ผมไม่สน ว่าคนอื่นจะว่ายังไง แม่เป็นคนสอนให้ผมเลือกคนดีมาเป็นคู่ครอง และแจจุงก็เป็นคนดี เพรสะงั้นผมไม่แคร์เรื่องเพศ แต่ถ้าบ้านนี้ไม่มีใครรับได้เรื่องของเราทั้งคู่...ผมก็จะออกจากบ้านเพื่อไปใช้ชีวิตอยู่กับคนที่ผมรัก! ผม...ผิดหวังกับแม่มากครับ..ผิดหวังจริงๆ "
ว่าจบยุนโฮก็รีรออะไร...เค้าเดินออกมาจากบ้านทันที
คุณนายชองมองลูกชายที่ตนรักอย่างอาวร ยุนโฮไม่เคยหันหลังให้ผู้เป็นแม่อย่างนี้มาก่อน ความคิดของคุณนายเริ่มสับสน ไม่รู้จะเอายังไงดี...เพราะเธอรักลูกมาก และที่ลูกว่าเธอมันก็ถูก เธอเป็นคนสอนลูกอย่างนั้น...แต่มันต้องไม่ใช่กับเพศเดียวกันอย่างนี้!!! พลันความคิดถึงก็แล่นขึ้นมา?!!
" ได้!!! แม่ยอม...แม่ยอมให้เรามันมาอยู่ด้วย เพราะแม่ไม่ยอมให้เราออกไปอยู่กับมัน ให้มันมาหลอกลูกของแม่ตามใจชอบ!!! "
คำพูดของมารดาดึงร่างขอฝยุนโฮให้หยุดอยู่กับที่ทันที
เค้าหันมายิ้มกว้างกับผู้เป็นแม่ กะเอาไว้อยู่แล้ว...แม่น่ะไม่ยอมให้เค้าออกไปจากบ้านหลังนี้หรอก ขนาดสมัยเรียนแม่ยังตามไปเฝ้าช่วงที่เข้าค่ายเลย...น่าตลกดี แต่เค้าก็รักแม่มาก...และรู้ว่าแจจุงจะทำให้แม่ของตนยอมรับเค้าได้เช่นกัน...เพราะแจจุงเป็นคนดี....
ฟิคยุนแจอีกหนึ่ง...เพิ่งเริ่มค้า..แต่ไปตามเกาะติดกันได้ที่เพขเลยน้า ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น