ทาสรัก 15

" เสร็จแล้ว.... "

ซุปมันฝรั่งร้อนๆถูกเสิร์ฟตรงหน้าผม...หน้าตาดีกลิ่นห๊อมหอม...พี่มิคาเอลยื่นแก้มมาตรงหน้าผม...ผมก็มองงงๆยื่นมาทำไม...แก้มเปื้อนหรอ?

" แก้มไม่เปื้อนอะไรหนิ.. "

ผมพูดพลางเอามือปัดๆให้ ทั้งที่มันไม่มีอะไรให้ปัดง่ะ

" รางวัลง่ะ "

" เห....? "

เค้าเอานิ้วจิ้มๆแก้ม...อ่า...รู้แล้ว แต่...เอางี้เลยหรออ๋อเนี่ย?
ผมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆ....อ่า....เขิน.....เอาก็เอาวะ!

" ฟอด..... "

" อ่า...ชื่นใจ "

" -/////- "

ผมก้มหน้าก้มตากินซุป...คือเขินง่ะ พี่เค้าน่ะ...เป็นแบบนี้แค่ตอนอยู่กับมี๊เท่านั่นนี่! แล้วดูตอนนี้สิ...เค้าทำกับผมเหมือนทำกับมี๊เลยง่ะ!! พี่มิคาเอลจะรู้มั้ย? ว่าเค้าน่ารักขนาดไหน? ในเวลานี้....

" อิ่มแล้วหรอ? "

" อื้ม...กี้ง่วง "

" กินเสร็จก็ง่วงเลยหรอเนี่ย! "

" อืม...กี้เป็นยังงี้มาซักพักแล้วล่ะ "

" เพราะตัวเล็กแน่เลย... "

" มั้งฮะ...แล้วพี่รู้ได้ไงว่าผมท้อง "

" รู้ตอนจับตัวเรา... "

" อ่า.... "

ผมโครงหัวแบบเข้าใจ...ตาปรือแล้วล่ะ...พี่มิคาเอลเดินเข้ามาช้อนตัวผมแล้วอุ้มขึ้นห้อง แล้วก็วางผมพลางเอาแขนตัวเองมาให้ผมหนุนต่างหมอน...กอดผมต่างผ้าห่ม.....

" จุฟ...ฝันดีครับ... "

" อ่า.... "

พี่มิคาเอลก้มลงมาจูบหน้าผากผม...พร้อมคำว่าฝันดี ผมรับรองว่าผมต้องฝันดีแน่ๆ...ก็พี่เล่นทำให้ผมมีคาวมสุขขนานี้นี่นา..... หลายวันที่เราพักอยู่ที่นี้ด้วยกัน...แต่วันนี้เรากำลังเดินทางกลับบ้านครับ เพราะว่าผมอยากกลับไปอยู่นู้น
อยากไปหาแองเจิล...ซักหน่อย เพราะเจ้าตัวโทรมาหงุ๊งหงิ๊งกับผมหลายรอบแล้ว บ่นนู้นบ่นนี่จนพี่มิคาเอลรำคาญ

ผมว่า...น่ารักออก อ้อ...ท้องผมป่องขึ้นเยอะเลยเหอะๆ นี่แค่ไม่กี่อาทิตย์เองนะ...พี่มิคาเอลบอกว่า...ของกินดี..ตัวเล็กเลยโตไว? เหอะๆ..เอากับเค้าเถอะ!

" ลัคกี้! "

" แองเจิล... "

" หูย...ท้องโตเร็วเนอะ! "

" กี้กินเยอะมั้ง...เลยโตเร็ว "

" ฮ่าๆ ยังงี้ตัวเล็กก็ต้องแข็งแรงน่าดูเลยสิ! "

ผมหัวเราะและพูดคุยกับแองเจิลจนมาถึงห้องครัว...คือแองเจิลเค้าทำขนมไว้ให้ชิมน่ะครับ...แหม...ผมจะปฏิเสธลงหรอ ก็มันหิวแล้วด้วยน่ะสิ! พอมาเห็นนี่ตาวาวเลยล่ะ...

" น่ากินจังแองเจิล.... "

" งั้นก็กินสิ! เร็วๆแองเจิลอยากรู้..... "

หน้าตาเธอกระตือรือร้นมากเลยล่ะ! ผมก็เลยต้องยิ้มกับความน่ารักของเธอ...ก่อนจะลงมือชิมขนมตรงหน้า...โดยมีพี่มิคาเอลนั่งอยู่เคียงข้าง

" อร่อยจังเลยอะ! "

" จริงอ๋อ!!! ดีใจง่ะ!!! "

" เวอร์แองเจิล! "

พี่มิคาเอลว่าแองเจิลพร้อมกับผลักหัวแองเจิลนิดหน่อย ผมก็ยิ้มไปกับความน่ารักของทั้งคู่ แล้วนั่งกินขนมต่ออย่างอร่อยเหาะไปเลย! มันอร่อยมากหรือผมหิวนะเนี่ย....ฮ่าๆ ลูกผมคงชอบอะไรงี้....กินใหญ่เลย!



" ไง...อิ่มแล้วสิตาปรือเชียว "

" แฮ่ๆ "

" ลัคกี้ง่วงง่ายขนาดนี้เลยหรอ? "

" อืม...เดี๋ยวนี้กินแล้วก็นอนอย่างเดียวเลยล่ะ "

ช่าย...กินล่ะก็นอนจะอ้วนอยู่แล้วเนี่ย! แล้วถ้าอ้วน...พี่มิคาเอลจะเลิกรักเรามั้ยนะ? เฮ้อ...อย่างนี้ต้องลดเรื่องกินแล้วมั้ง?!!

" ไม่ได้นะลัคกี้! ลัคกี้ต้องกินเยอะๆนอนเยอะๆ ลูกจะได้แข็งแรง...ส่วนเรื่องนั้นน่ะ...... "

แองเจิลหยุดพูดแล้วมองไปที่พี่มิคาเอล...แล้วหันมามองผม

" ไม่ต้องคิดมากเลย...เพราะเรื่องแค่นั้นไม่ทำให้พี่มิคาเอลเลิกรักลัคกี้ได้หรอกนะ!! "

" เฮ้ๆ..เรื่องอะไรกันเนี่ย? "

" พี่ไม่เกี่ยว....ป่ะ "

แองเจิลดึงผมให้เดินตามผมเลยได้แต่ยิ้มแฮ่ๆให้พี่มิคาเอลก่อนจะเดินตามแองเจิลไปที่ห้องนอน มาถึงผมก็ทิ้งตัวลงนอนเลย...อยากเอนหลังมาก!

" เออ...แองเจิล กี้ถามอะไรหน่อยสิ "

" ได้สิ "

แองเจิลเดินมานั่งบนเตียงข้างที่ผมนอนอยู่

" เรื่องพี่รีเดน...ทำไมเค้าต้องทำกับกี้อย่างนั้นด้วยล่ะ "

" เค้าเป็นเทวดาสายต่อต้าน เค้าล่าและฆ่าซาตานน่ะ "

" อย่างนี้นี่เอง...แล้วตอนนี้เค้าเป็นไงบ้าง "

" ตายไปแล้วล่ะ...พี่มิคาเอลเป็นคนฆ่า "

" อ่า...งั้นหรอ "

ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัว อันที่จริง...วันนั้นพอจำได้รางๆว่าพี่มิคาเอลเป็นคนไปช่วยผม แต่ไม่ยักรู้ว่าพี่มิคาเอลจะเป็นคนฆ่าพี่รีเดนด้วย

" แล้วเรื่องสกายล่ะ "

" สกายโกหกว่าท้องน่ะ...แต่ที่ทำก็เพราะสกายรู้ว่าพี่มิคาเอลรักลัคกี้และไม่อยากเสียพี่มิคาเอลไป "

" ทำไปเพราะรัก....พี่มิคาเอลไม่ได้ทำอะไรสกายใช่มั้ย? "

" ใช่...เห็นว่าทำไม่ลง..แองเจิลมองว่าพี่มิคาเอลรักสกายเหมือนน้อง เพราะพี่บอกว่าเวลาสกายร้องไห้...เหมือนมองแองเจิลร้องไห้น่ะ "

" แล้วยังงี้สกายจะเป็นไงบ้าง? "

" ลัคกี้เป็นห่วงสกายหรอ? "

" อืม...กี้รู้ดีว่าพี่มิคาเอลโกรธจะเป็นยังไงนี่นา.... "

" ก็...พี่มิคาเอลยกโทษให้ แต่ก็เลิกกัน....สกายคงเสียใจมาก แองเจิลว่าสกายสมควรที่จะโดนอย่างนี้ "

" ใจร้ายเหมือนพี่เลยนะเรา "

" แต่สกายก็ยังเป็นเพื่อนพวกเรานะ..ก็ยังมาหาแองเจิลและก็ถามเรื่องลัคกี้บ่อยๆด้วย "

" อ่อ..ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี...กี้เองก็รักสกาย..... "

" อืม...ตอนลัคกี้หายไปนะ พี่มิคาเอลชอบแอบออกไปตามหาลัคกี้ตอนดึกๆ แล้วก็หมกตัวอยู่แต่ในห้อง...แองเจิลไม่กล้าเข้ามายุ่งเลยล่ะ! แองเจิลดีใจนะ...ที่พี่คิดได้และเลิกทำร้ายลัคกี้ซักที "

แองเจิลลูบหัวผมเบาๆแล้วยิ้มให้...ผมยิ้มตอบ ก่อนที่เปลือกตาจะค่อยๆปิดลง ผมดีใจที่รู้ว่าพี่เค้าก็ตามหาผม...คิดถึงผม เหมือนที่ผมก็เป็น...ความรู้สึกที่มีความสุขจนท้วมท้นขนาดนี้...บางทีก็ทำเอาผมใจหายเหมือนกัน ไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าจะมีความสุขมากขนาดนี้...มีคนรักมากมาย และก็มีคนให้รักมากมาย......

" อ่าวสกาย... "

" ไงลัคกี้...คนอื่นไปไหนหมดอะ? "

" ไม่รู้สิ...กี้เพิ่งตื่น "

" อ้อ...นี่..เค้าทำซุปมาฝาก...รู้มาจากแองเจิลว่าลัคกี้ท้อง "

" ฮ่า..ขอบคุณ...กี้หิวอยู่เลย "

" งั้น...เดี๋ยวสกายมานะ "

" อื้ม.... "

ผมตื่นนอนก็ลงมาครัว...มาหาอะไรกิน แต่ไม่เจอใครเลย...นอกจากสกายที่เพิ่งเข้ามา ผมเปิดดูซุปไก่...น่ากินสุดๆ ว่าแล้วกินเลยเถอะ! ผมเดินไปหยิบช้อนกับถ้วยมาตักใส่ ฮ่า...หอมมาก!!

" กินอะไรล่ะนั่น? "

" อ้ะ! พี่...สกายทำซุปมาให้น่ะ..หอมเชียว "

พี่มิคาเอลเดินมานั่งข้างๆแล้วลูบหัวผมเล่นระหว่างที่ผมกิน หืม...อร่อยมาก! สุดๆไปเลยล่ะ...หรือผมหิว...ไม่หรอกสกายทำอร่อยต่างหาก!

" อ้ะ...พี่มิคาเอล แองเจิลล่ะครับ "

" อยู่กับป๊ะ "

" ครับ...อร่อยมั้ยลัคกี้? "

" แฮ่ๆ...อร่อยมาก!!! "

' ดีๆ...กินมันให้หมด....ได้ตายทั้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละ!!! '


" มึง!!!! "

" โอ้ย...!!!!! "

" ลัคกี้!!!! ไอ้สกาย!!มึง!!! "

จู่ๆผมก็ปวดท้องอย่างรุนแรง...อย่างกับมีไฟลุกพรึ่บอยู่ในท้อง.,.มันร้อนรนจนผมทนไปไหว...ดิ้นตกเก้าอี้ที่นั่งกินอยู่...พี่มิคาเอลรีบเข้ามารับผมเอาไว้..สีหน้าพี่ไม่ดีเลยนะครับ! ผมเหลือบไปมองสกายมีสีหน้าไม่กลัวเกรงเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ผม...ปวดท้องมาก..มากจนอยู่เฉยๆไม่ได้! ดิ้นเร่าอย่างกับปลาติดเบ็ด...อ่า...เลือดสีดำไหลเป็นทางยาวซึมออกมาจากกางเกงที่ผมใส่......ไม่!!! ไม่ไม่ไม่...ลูก!!! ลูก!! ของผม...ไม่นะ!!!

" กี้เจ็บ...!!!!! "

" ใจเย็นลัคกี้!!! "

" มึงเป็นตัวอะไรเนี่ย!!! ทำไมเลือดเป็นอย่างนี้?!! "

สกายพูดด้วยสีหน้าตกใจที่เห็นเลือดผม...ตาผมพร่าไปหมด...ท้องปวดเหมือนข้างในถูกบีบรัดจนฉีดขาด...ร้อนรุ่มภายในท้องไปหมด ไม่ไหวแล้ว...ผมทรมานเหลือเกิน..ผมเจ็บ....ผมปวด.......ลูกผม..ลูกจะเป็นอะไรมั้ย..อย่าเป็นอะไรนะ...อย่าทิ้งแม่ไป ทำไมสกาย...ทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วย.........

.

.

.

ทั้งบ้านเริ่มอลม่านวุ่นวาย...เพราะทุกคนที่อยู่ที่บ้านต่างวิ่งมาที่นี้ ไม่มีใครรู้ว่าควรทำยังไงกับลัคกี้ที่มีสภาพตกเลือดเลือดอย่างนี้...แองเจิลโกรธมากจับสกายมัดเอาไว้เพื่อรอลงโทษ!!

" ทำไงดี!!! "

" หมอๆเราต้องเรียกหมอ!! "

ซาโตชิเสนอความคิดอย่างร้อนรน

" หมอคนกับซาตานมันไม่เหมือนกันนะ!! "

ฮิมูระแทรกขึ้น....ใช่คนที่ตกเลือดตอนนี้เป็นซาตานไม่ใช่คน หมอคนมาคง...ช๊อค

" รอแป็ปนะลูก!! แม่จะไปพาหมอมา!!! "

ไวท์นึกขึ้นมาได้...เพราะตอนที่เค้าเดินทางรอบโลกเค้าได้เจออะไรมากมายรวมถึงหมอที่รักษาซาตานโดยเฉพาะ!
เพราะงั้นทั้งไวท์และฮิมูระจึงไม่รีรอเลยที่จะไปตามหมอซาตานตนนั้นมา...แต่จะทันมั้ย...ในเมื่ออีกฝ่ายนั้น...อยู่คนละฝากประเทศกันเลย!!!

มิคาเอลรีบอุ้มลัคกี้ขึ้นห้องตามด้วยทุกๆคน...ลัคกี้ดิ้นเร่าจนกระทั้งหมดสติไป...มิคาเอลที่เป็นห่วงทั้งแม่ทั้งลูก...เค้ากระวนกระวายมากจนซาโตชิต้องคอยปลอบ ทิคาเอลคอยฟังเสียงหัวใจอีกดวงอยู่ตลอดว่าตัวเล็กยังอยู่ไหม...แต่เสียงนั้น...มันช้าลง...ช้าลง..ทุกๆที...ยิ่งมันเต้นช้าเท่าไหร่..หัวใจของคนเป็นพ่อก็ยิ่งรวดร้าวมากขึ้นเท่านั้น!!

เลือดสีดำยังคงไหลรินเป็นสาย...น้ำตาของความเป็นแม่อาบหน้าแม้ไร้สติ ตัวเริ่มซีด...ริมฝีปากที่เคยสีสดกลับซีดเซียวเพียงพริบตา ทำให้ทุกคนยิ่งกังวลหนัก!โดยเฉพาะ...มิคาเอล! ครึ่งชั่วโมง...หมอก็ปรากฏตัว...เค้ารีบเข้าไปดูทันที...ก่อนจะใช้พลังบางอย่างและให้ยา...

" เค้ารอดแล้วนะ...แต่เสียใจด้วยเด็กตายแล้ว! ยาที่อีกฝ่ายใช้มันแปลกมาก...ไม่เคยเจอยาอย่างนี้มาก่อน ไม่น่าใช่ยาของมนุษย์ เพราะมันแรงมากจนเจ้าตัวเกือบตาย! "

ความจริง...เล่นเอาทุกคนถึงกับทรุดฮวบ...มิคาเอลเดินเข้าไปหาลัคกี้ที่นอนหายใจรวยริน...เขาเอาหน้าแนบกับท้อง...ที่ปราศจากอีกชีวิต! น้ำตา...เอ่อล้นเพราะเสียใจกับการจากไปของลูกตัวเอง แม้เค้ายังเป็นอย่างนี้...ลัคกี้ล่ะ...จะเป็นยังไง? เมื่อไร้หนทาง...ทุกคนจึงทยอยออกไป ปล่อยให้มิคาเอลได้อยู่ดูแลลัคกี้

" มึงเอายาอะไรให้ลูกกูกิน!!! "

ไวท์ลงมาข้างล่างก็มุ่งตรงหาสกายทันที! สกายผวาแต่ทำใจดีสู้เสือ แม้รู้ดีว่าคงไม่รอด!

" ผมไม่รู้...มีคนให้มา "

" ใครให้มึงมา "

" ก็ไม่รู้อีกนั่นแหละ..เค้าแค่ว่าได้ผลชัวร์..แล้วก็ชัวร์ซะด้วย.... "

" มึง!!!! "

ไวท์ตวาดก่อนจะพยายามข่มอารมณ์ แล้วฉีกยิ้มหวานอย่างที่ถนัด...งานนี้สกายคงไม่รอด!! ไวท์เดินย่างสามขุมเข้าหา....

" หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ! "

" ทำไม? "

" ผมจะจัดการเอง!!! "


*************************************************

อัพเดทสดๆทุกวันเลยค่า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น