ทาสรัก 14

" อะอืม....อ่าว...... "

ป๊ะกับมี๊กลับไปแล้วหรอ? ว้า...ผมนี่แย่จัง เล่นหลับซะนานเลย...ก็อย่างที่บอกนั่นแหละครับ ช่วงนี้ผมง่วงบ่อย กินเยอะ...ว่าแล่วก็หิว...หาไรกินดีกว่า.........

" เอ๊ะ...?!!! มะมะไม่จริง......... "

ผม...ลูบท้องตัวเองเพราะหิว...แล้วขาทั้งสองข้างก็สิ้นแรงทันที...ผมท้อง?!! ข้างในนั้น...มีหัวใจอีกดวงกำลังเต้น...ไม่จริง เป็นไปไม่ได้!!! ผมจะท้องได้ยังไง...ในเมื่อพี่เค้าไม่ได้รักผม...ผมลองลูบท้องตัวเองอีกครั้ง...ยังเหมือนเดิม...นี่..มันแปลว่าพี่ก็รักผมใช่มั้ย.......พี่มิคาเอล แต่...สกายก็ท้อง...สุดท้ายเราก็ต้องถอยอยู่ดี

" อยู่กันสองคนก็ได้เนาะ... "

ผมฝืนยิ้ม...แล้วพูดกับลูก เพราะสิ่งที่ผมรู้ตอนนี้คือ..ถ้าผมเศร้าลูกก็จะเศร้าไปด้วย ไม่เอาหรอก! อย่างน้อย...นี่ก็แสดงให้เห็นว่าพี่มิคาเอลก็รักผม...แม้เวลานี้เค้าจะมีอีกคนก็ตาม

.

.

.

" แองเจิล...มิคาเอลอะ "

" มี๊!...พี่มิคาเอลอยู่ในห้องน่ะ.....อยู่แต่ในนั้นมาสองสามวันล่ะ "

แองเจิลพูดด้วยท่าทีเนือยๆ คงอาจคิดถึงลัคกี้ และอีกส่วนคือมิคาเอล ผมล่ะไม่เข้าใจเจ้าตัวดีนั่นเลย รักเค้าแท้ๆแต่รังแกเค้า...ท่าจะบ้า!! ผมเดินมาข้างบนห้องมิคาเอลคนเดียวปล่อยให้แบล๊คอยู่ปลอบแองเจิลไป...งี้อะนะพ่อกับลูกสาว...

" ก๊อกๆ..!!!มิคาเอล!! เปิดประตูให้มี๊หน่อยสิ!! "

" แกร๊ก..! มี๊มีอะไรกับผมหรอ? "

แปลกนะเนี่ย...ไม่ร่าเริงเลย!

" ร่าเริงไม่ออกครับ "

มิคาเอลพูดขึ้น....ตามหลังผมที่เข้ามานั่งที่เตียงกว้าง...อ่า..ผมลืมสินะว่าลูกมันไม่ใช่คนซะทีเดียว มิคาเอลตามมากอดผมเอาไว้...

" ทำไมไม่ร่าเริงล่ะ? "

" ก็.... "

" เรื่องลัคกี้รึไง? "

" ครับ "

" สนเค้าด้วยหรอ? "

" ทำไมมี๊พูดอย่างนี้ล่ะ "

" ก็แกไม่รักเค้าหนิ เกลียดเค้าอีกต่างหาก...แล้วจะคิดถึงเค้าทำไมล่ะ!! "

" มี๊....ทำไมมี๊ไม่โกรธไวท์ล่ะ..ที่ไวท์ทำน่ะ "

" ไม่รู้สิ...เพราะร่างกายมี๊ละมั้งที่เจ็บ ใจมี๊น่ะ...ก็ยังมีป๊ะที่เยียวยาไง....แล้วถามเรื่องนี้ทำไม? "

" ผมอยากรู้..... "

มิคาเอลนั่งกอดผม...แล้วไหล่ผมมันก็ชื้นๆขึ้นมา? เจ้าตัวดีมันร้องไห้แหะ? แปลกดี...

" ลัคกี้อยู่บ้านป๊ะนี่เอง.... "

" !!!! "

อยู่ๆมิคาเอลก็พูดขึ้นมา....ผมตกใจมาก...สดุ้งโหยง..แล้วหันไปมองหน้ามิคาเอลที่แววตาประกายขึ้นมาทันที รู้ได้ไง?!!

" ลัคกี้อยู่บ้านป๊ะนี่เอง.... "

" !!!! "

ผมตกใจมาก...สดุ้งโหยง..แล้วหันไปมองหน้ามิคาเอลที่แววตาประกายขึ้นมาทันที รู้ได้ไง?!!

" มี๊...ผมมีพลังพิเศษ..ผมสามารถเห็นสิ่งที่ผ่านมาของคนที่สัมผัสตัวได้... "

" ห้ะ...!!!! มีงี้ด้วยหรอ?!! "

" อืม...แองเจิลก็อ่านความคิดซาตานได้น่ะ "

" โห...ลูกมี๊สุดยอดเลย!!! อ่อ...งี้นี้เองเราถึงรู้เรื่องที่ไวท์ทำ "

" ครับ...แล้วลัคกี้...จะกลับมามั้ย? "

" ไม่...เค้าคงไม่กลับมาแล้วล่ะ "

" ทำไม?!! "

" ถามตัวเองสิมิคาเอล.... "

ผมลูบหัวมิคาเอล...แล้วเดินออกมา ทีนี้...ก็เหลือแค่ว่ามิคาเอลจะคิดได้มั้ย ตอนแรกกะจะทำอะไรซักอย่างก่อนจะบอกที่อยู่...แต่ดูมัน! แค่แตะตัวก็รู้แล้ว...เวรกรรมจริงๆ!! ผมเดินมานั่งกับสองพ่อลูก..ไวท์และฮิมูระก็มา...แหม...นี่มันวันรวมตัวหรือไงกันนะเนี่ย?!!

" พี่..ลัคกี้หายไป...... "

ไวท์เอ่ยกับแบล๊ค...เอ่อ..ลัคกี้นี่เล่นไปไม่บอกใครเลยหรอเนี่ย?! เฮ้อ...แบล๊คบอกความจริงให้ไวท์และฮิมูระฟัง..ยกเว้นเรื่องที่ลัคกี้ท้อง เค้ายังคงเก็บเอาไว้ก่อน....ทั้งสองคนถอนหายใจ...คงโล่งใจเรื่องลูกละสินะ เป็นธรรมดาของพ่อแม่นั่นแหละนะ
ที่จะเป็นห่วงลูกตัวเอง

" งั้นผมจะไปหาลูก! "

" อย่าเลยไวท์...ปล่อยให้ลัคกี้อยู่คนเดียวซักพักน่ะดีแล้ว "

" แต่...เค้าอยากไปหาลูกนี่! "

" เชื่อพี่เถอะไวท์ "

" อ่า.... "

แล้วทั้งห้องก็เงียบลง...แองเจิลก็เอาแต่กอดแบล๊คบนใบหน้าหวานเริ่มมีรอยยิ้มแล้ว...งี้ล่ะนะ รู้ว่าคนที่ตัวเองรักปลอดภัยก็คงสบายใจเป็นธรรมดา...คงเหลือแต่มิคาเอลนั่นแหละที่จะเอายังไง...ถึงจะบอกว่าช่วยแต่พวกเราก็ช่วยได้แค่นี้ ที่เหลือคงต้องปล่อยให้เจ้าตัวนั้นคิดได้เอง

.

.

ผ่านไปเป็นอาทิตย์...ผมดีขึ้นเยอะเพราะห่วงลูก ไม่อยากให้ลูกพลอยเครียดไปกับผม..ของที่กินก็เลือกมากขึ้นเยอะเลยผม...แต่ก็กินเยอะขึ้นมากด้วยเหมือนกัน...กินล่ะก็นอน กินล่ะก็นอน...สบายเลยลูกผมเนี่ย! จะให้ผมกินล่ะก็นอนอย่างเดียวเลยหรือไงน้า....

" วันนี้กินอะไรดีล่ะหึ๊...? "

ผมเดินไปเปิดตู้เย็นพลางส่องดูอาหารแล้วเอ่ยถามลูก...ที่ยังตอบไม่ได้ เอ...กินอะไรดีล่ะเนี่ย? ซุปมันฝรั่งดีกว่า..มีประโยชน์เพียบ! เนอะๆลูกเนอะ.... ผมหยิบอาหารออกมาจากตู้เพื่อปรุง...อยู่อย่างนี้สบายใจดีครับ

" ลัคกี้....! "

" ตึ้ง..!! โคล้งเคล้ง!!! "

" ลัคกี้....! "

" ตึ้ง..!! โคล้งเคล้ง!!! "

ของตกหกกระจายเต็มพื้นไปหมด...เสียงที่เรียก....เสียงที่ผมจำได้ดี แต่...เสียงนี้ไม่ควรปรากฏที่นี่..ตอนนี้ เวลาแบบนี้เลย....ร่างผมนิ่งราวถูกตรึง...ไม่สามารถทำอะไรได้...แม้ลมหายใจก็แทบหยุด ผมฝืนหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าของเสียง...ดวงตาสีมรกตงั้นหรอ? ดีใจอะไร? ผมสิ...ไม่ได้ดีใจซักนิด....

" มาทำไม? "

" มาตามกลับบ้าน... "

" ผมจะอยู่ที่นี่...ไม่ไปไหนทั้งนั้น! "

ผมพูดแล้วก็เดินขึ้นห้องมา เดี๋ยวพี่มิคาเอลก็คงกลับไปเอง...ขอโทษนะลูก...ที่แม่ร้องไห้อีกแล้ว....ผมนอนร้องไห้อยู่บนที่นอน การเห็นหน้าพี่เค้าอีกมันทำให้แย่...ผมตัดใจไม่ได้..ไม่ได้เลย ผมรักพี่มิคาเอล...ตอนนี้ก็รัก และยังไงก็ยังคงรัก...

" ลัคกี้...! "

" พี่! ออกไปเลยนะ....!!! "

ผมรีบปัดน้ำตาทิ้งเมื่อพี่มิคาเอลปรากฏตัวในห้อง ตัวเองถอยล่นจนติดหัวเตียง...พี่มิคาเอลยืนอยู่เลยประตูมาหน่อย เค้าไม่ได้เดินหรือขยับเข้ามาใกล้ผมเลย แต่ไว้ใจได้ที่ไหน...ไม่ได้เลยต่างหาก

" ไม่ไปไหนทั้งนั้นแหละ... "

" งั้นกี้จะไปเอง.... "

ผมลุกขึ้นแล้วเดินลงจากเตียงเตรียมเดินออกไปด้านนอกแต่ดันถูกพี่มิคาเอลดึงแขนเอาไว้ ทำให้ผมเดินไปต่อไม่ได้..ผมทะเลาะกับพี่เค้าตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาด พี่เค้าอารมณ์ร้อน...มีหวังลูกต้องเป็นอะไรแน่ๆ

" ปล่อยผมเถอะครับ...อย่ามายุ่งกับผมอีกเลย "

" ทำไมพี่ถึงยุ่งกับเมียตัวเองไม่ได้? "

" อึก!...พะเพราะพี่......มีสกายอยู่แล้ว และสกายก็กำลังมีตัวเล็กไง! "

ผมพยายามแกะมือพี่มิคาเอลออก...แหม่...แรงเยอะจัง ไม่ขยับเเลยน่ะสิ!

" เป็นซาตานยังไงให้มนุษย์มันหลอกน่ะห้ะ! "

" อะไร..หมายความว่าไง! "

" สกายมันโกหก...มันไม่ได้ท้อง! "

" เห้อะ..ขอนะพี่...ผมเชื่อสกายมากกว่าพี่ ผมขอล่ะ....พอเถอะหยุดทำร้ายผมซักที.....ผมเจ็บฮึก...มาเยอะแล้วนะ...ผมขอล่ะพี่..ปล่อยผมไปเถอะ...หยุดทำร้ายผมเถอะผมขอ...ฮื่ออออออผมขอนะฮื่ออออฮือ...... "

ขาของผมพับลงเพราะไม่มีเรี่ยวแรงจะยืน...ทำให้ผมกองอยู่กับพื้นแล้วร้องไห้อยู่อย่างนั้น วงแขนแกร่งที่เคยสร้างความรวดร้าวกำลังมอบไออุ่นให้กับผม....พี่มิคาเอลกอดผมเอาไว้...ทำไม...มาดีกับผมทำไม

" พี่มันเชื่อไม่ได้ขนาดนั้นเลยหรอ? "

" ....... "

" พี่ขอโทษลัคกี้..... "

ผมเงยหน้ามองหน้าพี่มิคาเอลทันที...ขอโทษหรอ? พี่มิคาเอลขอโทษเรางั้นหรอ....ไม่จริงหรอก...

ผมส่ายหัวรัวๆแล้วลุกหนีมาจากอ้อมกอดที่โหยหา...คำพูดที่นำมาแต่ความปวดร้าว...ผมไม่เชื่ออีกแล้ว..ไม่!

" เก็บคำโกหกของพี่ไปเถอะ....ผมขออยู่คนเดียว "

ผมยืนเผชิญหน้า...ตอนนี้ผมต้องเข้มแข็ง เพื่อลูก..ถ้าอ่อนแอ..ลูกก็พลอยได้รับผลกระทบ...แม้สิ่งที่อยู่ในท้องผมตอนนี้จะเป็นหลักฐานอย่างดีว่าพี่เค้ารักผม แต่....สิ่งที่ผมเจอมาไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเอาชีวิตลูกไปเสี่ยง!

" ลัคกี้...ครั้งนี้พี่ขอล่ะ เชื่อพี่เถอะ! "

" ไม่! กี้ไม่เชื่อ...กลับไปหาสกาย...คนรักของพี่ซะเถอะ!!! "

" พี่ไม่ได้รักสกาย!!! พี่รักเราลัคกี้!! "

รัก!! ฮึก..!....พี่บอกว่าพี่รักผม...พี่รักผมจริงๆใช่มั้ย? เชื่อได้มั้ย...ใจผม...มันเชื่อพี่เต็มร้อยแล้วรู้มั้ย..ผมรักพี่นะ..รักมาก...

" ถ้าลัคกี้ไม่เชื่อ...ลูกในท้องนั่นไงหลักฐานความรักของพี่!!! "

" พี่....ฮื่ออออฮืออออกี้รักพี่มิคาเอลนะ...รักมากเลยนะฮื่ออออ "

ผมถลาเข้าไปกอดพี่เค้าอ้าแขนรอผม..แค่คำว่ารักจากพี่...ผมก็ยอมยกโทษให้แล้ว ผมกอดพี่มิคาเอลเอาไว้แน่น...ผมดีใจมากแค่ไหนพี่รู้มั้ย...ความรักที่มีให้พี่มาตลอด...ในที่สุดพี่ก็ยอมรับมัน

" พี่ขอโทษที่ทำเราอย่างนั้นลัคกี้...พี่บ้าเอง พี่ขอโทษ.... "

ผมส่ายหัว...ผมไม่โกรธเลย..ไม่เลย ตอนนี้ผมรู้สึกว่ามันคุ้มเสียด้วยซ้ำ...แม้ที่ผ่านมาผมจะเจ็บปวด...แต่เพราะผมรักพี่ผมจึงยอม...แค่ขอโทษ แค่บอกรัก...ทุกอย่างก็จบ.....

" ผมรักพี่...รักมากรัก...... "

" พี่รู้....พี่ก็รักเรา.... "

ผมนั่งร้องไห้เพราะดีใจอยู่ในอ้อมกอดพี่มิคาเอลเป็นเวลานานพอสมควร...ผมดีใจ..ดีใจที่สุดเลย นี่ไงความสุขของผม...ผมมีมันแล้ว...แม้ว่า...วันพรุ่งนี้พี่มิคาเอลจะเกลียดผมอีก...ผมก็พร้อมจะยอมรับมัน....เพราะรักจึงยอม เพราะรักจึงทน...ผมอาจดูโง่...ที่ถูกทำร้ายมาตั้งมากมาย...แต่แค่คำว่ารัก...คำเดียวผมถึงกับยอมให้อภัย....แต่ถ้าคุณรักใครซักคนจริงๆ คุณจะเข้าใจความรู้สึกผม....

" เมื่อกี๊จะทำอะไร... "

" กี้จะทำอะไรกิน...กี้หิว "

" งั้นป่ะ...ไปหาไรกินกัน "

" อื้ม.... "

พี่มิคาเอลเช็ดน้ำตาให้...แล้วฉุดผมลุกขึ้น...จูงมือแล้วลงไปข้างล่างด้วยกัน...อ่าเขินแหะ!

" อ่า...ลัคกี้จะกินอะไร? "

" กี้จะกินซุปมันฝรั่ง..... "

ผมเดินไปที่ตู้เย็น..แล้วเปิดหาของใหม่ พี่มิคาเอลก็เก็บของที่หล่นไปทิ้งแล้วเดินไปประจำแหน่งพ่อครัว...ผมเอาของวางตรงเคาน์เตอร์แล้วมองพี่มิคาเอลงงๆ

" พี่ทำเป็นหรอ? "

" ไม่อะ.... "

" อ่าว! "

" ลัคกี้ก็บอกพี่สิ...เดี๋ยวพี่ทำตามที่ลัคกี้บอก "

" ก็ได้.... "

ผมมองแล้วยิ้มออกมา...ความสุขที่ผมเฝ้ารอเลยนะเนี่ย! ผมสั่งนั่นนี่พี่คาเอลก็ทำให้เป๊ะๆเลยล่ะ! ฮิฮิ...น่ารักดี...พรุ่งนี้จะเป็นยังไง...ตอนนี้ช่างมันเถอะเนาะ...ขอมีความสุขกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ก่อนก็แล้วกัน....

" เสร็จแล้ว.... "

*****************************************************

https://www.facebook.com/NiyaySdSd

อัพเดทสดๆทุกวันเลยจ้า