ทาสรัก 8

" ที่นี่เนี่ย...สุดยอดเลยนะ มีซาตานให้เก็บเยอะดี "

" คิดว่าง่ายรึไง!!! "

แองเจิลตะโกนเสียงดั่งข่มขวัญ...แต่ดูท่าไอ้รีเดนนั่นมันจะไม่สนใจนะ...มันหันไปทางลัคกี้ที่ยืนปัดเสื้อผ้าอย่างเฉยเมย ออกจะลั่นลานิดหน่อยด้วย มือรีเดนปรากฏเป็นไฟสีฟ้าขึ้นมา...มันค่อยๆใหญ่ขึ้นทีล่ะนิด...นั่นหรอบลู?

" บึ้มมมมมมม!!!!!! "

" ฮู้ววว เกือบนะเกือบ ฮี่ๆ..... "

ลัคกี้ยิ้มตาหยีหลังหลบบลูที่พุ่งเข้าหาตนเอง พลางผิวปากหวิวสบายใจ สองมือมีลูกไฟสีดำปรากฏขึ้นบ้าง...แล้วการปะทะของทั้งสองก็เริ่มขึ้น แองเจิลยืนลุ้นจนแทบยืนเฉยไม่ได้ แต่ผมเนี่ยสิ..ต้องจัดการม่านพลังนี่ก่อน แต่กลัวว่าจะไม่ทันเหลือเกิน!!!

" ฮี่ๆ...เทวฑูตเนี่ยฝีมือดีอย่างนี้ทุกคนมั้ย? "

" อยากรู้หรอ..ไปด้วยกันสิ รับรองนายจะได้รู้เลยล่ะ!!! "

" ไม่อะ.....เอ......แต่ถ้าให้ผมกดซักทีสองที.....ก็น่าจะดีน้า...เผื่อผมใจอ่อนฮิฮิ "

" สิ่งมีชีวิตต่ำๆอย่างมึงกูไม่สนหรอก!!! "

หูยปรี๊ดดิ!!! ด่ากันอย่างนี้ยอมไม่ได้ล่ะ..แต่ดูท่าเจ้าเงานั่นก็คงไม่ยอมเช่นกัน เพราะลัคกี้เข้าไปอัดอีกฝ่ายอย่างรุนแรงและเอาจริง ไม่ได้ดูเล่นๆอย่างตอนที่หลบบลูแล้ว

" ด่าซาตานอย่างกูว่าต่ำเนี่ย...ไม่มากไปหน่อยหรอ พวกกูก็ไม่ต่างจากพวกมึงนักหรอกนะ!!! แล้วพวกกูก็เป็นเทวดาอย่างมึงมาก่อนด้วย!!!! "

" อั๊ก..!!! "

" หึ..... "

ลัคกี้โจมตีได้รุนแรงและรวดเร็ว จนเป็นฝ่ายคุมเกมได้ในที่สุด...รีเดนโดนพลังลัคกี้อัดเข้าที่ท้องเต็มๆกระเด็นอัดกำแพงเลือดสีขาวไหลมุมปากจนมาถึง เจ้ารีเดนนั่นนอนขดเป็นกุ้งโดนน้ำร้อนลวกอยู่ที่พื้น...แต่แล้ว......

" ลัคกี้!!!!!!!! "

" อึก...!!!! "

แสงสีขาววูบสว่างโล่...! รีเดนมันเจ้าเล่มาก มันสร้างบลูเอาไว้ตอนที่นอนขดตัว พอลัคกี้เดินเข้าไปเยาะเย้ย...มันก็อัดใส่ลัคกี้ทันที!! จนเกิดเป็นแสงสีขาว...แล้วลัคกี้วูบสลบไป!!! ทั้งผมและแองเจิลต้องร่วมมือกันคลายม่านพลัง....

" หึๆ อ่อนไม่เจียม....อ้อ..ไม่ต้องห่วงนะ ฉันยังไม่ฆ่ามันง่ายๆหรอก..แล้วถ้าอยากช่วยก็หาเอาเองนะ บาย~ "

" เฮ้ย!!! เหี้ยเอ้ย!!!!! "

" พี่...!!! "

รีเดนอุ้มลัคกี้ที่ไม่ได้สติหายตัวไป ไปพร้อมม่านพลังที่คลายตัวลง แองเจิลถึงกับทรุดและร้องไห้ออกมา ผมจึงต้องกอดปลอบ เพราะเวลานี่ต้องทำอย่างนี้เท่านั้น! ลัคกี้นายต้องไม่เป็นอะไรนะ!!! 

ตอนนี้ผมและแองเจิลต่างหมดหนทาง..ไม่รู้จริงๆว่าควรจะช่วยลัคกี้ยังไงดี เพราะไอ้รีเดนนั่นมันไม่ได้บอกอะไรเอาไว้เลย บอกให้หากันเอาเองแล้วจะไปหาที่ไหนล่ะเนี่ย!!! โอ้ยอยากจะบ้า!!!

" ป๊ะไงพี่..เราต้องบอกป๊ะกับไวท์นะ "

" ไม่!!! ป๊ะน่ะไม่เท่าไหร่...แต่ไวท์!!!! "

" พี่...สิ่งสำคัญตอนนี้คือลัคกี้นะ!!! "

" แต่.... "

" เค้ารู้ว่าพี่ไม่ต้องการเจอไวท์คนที่ตัวเองเกลียด แต่อย่างน้อยเค้าก็หน้าเหมือนป๊ะก็คิดซะว่าเค้าเป็นป๊ะไปก่อนสิ!!! "

" มันทำได้ที่ไหนเล่า!!! "

" แต่พี่จะปล่อยลัคกี้ให้ไปเผชิญอะไรก็ไม่รู้งั้นหรอ? "

ผมจนใจนั่งนิ่ง...ครั้งนี้เราคงต้องพึ่งทั้งป๊ะทั้งไวท์ล่ะมั้ง เพราะตัวผมหรือแองเจิลคงไม่ไหวหรอกถ้าต้องไปต่อกรกับเทวดาพรรณนั้น เราไม่รู่หนิว่าที่ๆเราจะต้องไปมันเป็นที่ไหน มีพวกมันเยอะเท่าไหร่

" ตามนั้นก็ได้...แต่แค่ปรึกษาก็คงพอ พี่จะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง พี่จะช่วยลัคกี้เอง! "

" พี่พูดอย่างนี้...เหมือนกับยอมรับลัคกี้แล้วอย่างนั้นแหละ "

" แล้วแต่เราคิดเถอะ "

" เค้าไม่ได้แค่คิด...แต่ใจพี่บอกอย่างนั้น! "

.

.

.

สองมือถูกตรึงอยู่กับเตียงกว้าง...สองขาก็มีสภาพไม่ต่างกัน แม้ในห้องใต้ดินนี่จะไร้แสงสว่างแต่กับที่ร่างขาวสะอาดกลับสว่างโล่ด้วยพลังของรีเดน เค้าเดินไปมาเดินมารอบตัวลัคกี้ที่โดนบลูเข้าไปเต็มๆ จนสลบหลับไหลยังไม่ฟื้น ริมฝีปากยกยิ้มร้าย เมื่อนึกถึงการทรมานซาตานที่ตนเกลียดชัง แถม...เดี๋ยวคงมีมาให้ได้จัดการอีกหลายตัวแน่ๆ

" หนูทดลองชั้นเยี่ยม...ดูสิว่าฉันจะสามารถใช้พลังที่ตัวเองสร้างขึ้นเพื่อฆ่าซาตานให้ตายได้ภายในทีเดียวไหม ถ้าได้...ฉันก็จะเก่งที่สุดในหมู่เทวฑูต และสามารถกำจัดซาตานได้โดยไม่ต้องใช้บลู...... "

รีเดนเปรยอยู่เพียงลำพัง ขณะที่นั่งมองอักขระต่างๆที่ตัวเองเขียนและประดิษฐ์ขึ้นมาใหม่ อักขระพลัง.......

.

.

อะ...อ่า..ที่นี่ที่ไหน....? แล้วเรามาทำอะไรที่นี่ อ้ะ! ผมหันไปมองสองมือที่ถูกตรึงอย่างแน่นหนา และขาที่โดนอยู่เช่นกัน สายตากวาดมองไปรอบๆห้องที่มืดจนมองไม่เห็นอะไรเลย...แถมพลังของผมก็ใช้ไม่ได้ด้วย นี่...มันที่ไหนกันแน่นะ?!! ผมยังจำได้แค่..ผมดิ่งลงสู่ความมืดแล้วก็เหมือนหลับไปเท่านั้น
นี่...คือที่ๆนั้นหรอ นี่หรอคือความมืดที่ผมจมลงมา แต่ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ล่ะ..ไม่ได้รู้สึกว่าได้หลับตลอดกาลหรอ?

" ตื่นแล้วหรอ..? "

" พี่รีเดน? พี่ที่นี่ที่ไหน?? แล้วแล้ว..ผมมาอยู่ที่นี่ได้ไง? แล้วทำไมผมถึงอยู่สภาพนี้ล่ะ...พี่!!! "

ผมรัวคำถามใส่พี่รีเดนไม่ยั้ง เขามีสีหน้าที่งุนงง...คือผมต้องงงกว่าพี่สิ

" ไม่จำเป็นต้องรู้หรอก "

" แต่พี่...ผมอยากกลับบ้าน "

" อะไรของมึงเนี่ยห้ะ!!! ไม่รู้รึไงว่ากูเอามึงมาทำอะไร!!!! "

ผมเหวอ...เมื่อพี่รีเดนที่เคยแสนดีกลับตะคอกผมเสียงดังลั่นห้องนี่เลย แล้วความหมายมันคืออะไร..ผมไม่เข้าใจจริงๆนะ แล้วทำไมต้องเอาผมมาที่นี่ด้วย เอามาทำไม...ผมชักกลัว..พี่มิคาเอล พี่อยู่ไหน พี่ช่วยผมหน่อยสิ ผมกลัว.......น้ำตารื่นลงอาบแก้มเพราะพี่รีเดนดูน่ากลัวเหลือเกิน เค้าเดินไปที่หนังสือเล่มนึงแล้วเดินกลับมาหาผมด้วยรอยยิ้มที่ดูโรคจิต

" อ๊าก ก ก ก ก ก ก ก ก!!!!!! เจ็บ...!!!!!!เอื้อก...!!!!! "

" อ๊าก ก ก ก ก ก ก ก ก!!!!!! เจ็บ...!!!!!!เอื้อก...!!!!! "

จู่ๆพี่รีเดนก็อัดพลังอะไรไม่รู้...มันเหมือนสายฟ้าใส่ผม มันเจ็บจนผมต้องกรีดร้องออกไปให้สุดเสียง...และดิ้นพล่าน เชือกที่รั้งมือเท้าผมอยู่เกือบขาด....
กลางลำตัวผมเป็นแผลเหวอะหวะ เลือดสีดำ..ไหลลงมาตามบาดแผล ภายในยังรู้สึกเหมือนโดนอะไรทิ่งแทงอยู่ตลอดจนผมนอนนิ่งๆไม่ได้ ได้แต่ดิ้นพล่านต่อไป

" ไม่ตายหรอเนี่ย? เฮ้อ...รีบๆฟื้นตัวล่ะมึง กูอยากลองอย่างอื่นอีก!! "

" ปะปล่อยผมเถอะ..ปล่อย...... "

" ปล่อยมึงให้โง่สิ!!!! "

แล้วพี่รีเดนก็เดินไปที่โต๊ะหนังสือแล้วนั่งทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ตรงนั้นมันมืด..ผมมองไม่ชัด ตาเริ่มพร่าเลือน...เลือด ผมเสียเลือดเยอะไม่ได้...เพราะผมยังไม่ฟื้นดีเลยจากเหตุการณ์นั้น แต่ผมก็ยังคงนอนดิ้นเร่าๆอยู่เพราะมันเจ็บปวดและทรมานมาก....ทรมานอยู่ข้างใน เลือดสีดำก็ไหลกันเยิ้มเตียง...อาไม่ไหวแล้ว.......

" อ๊าก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก!!!!!!!!!!!!! "

" นี่ก็ยังไม่ได้ผลหรอเนี่ย!!! "

ผมหลับอยู่ต้องสะดุ้งตื่นเพราะโดนอะไรไม่รู้อัดเข้ามาที่ร่างที่สมานกันแล้ว ตอนนี้...มันเกิดเป็นแผลยาวเหมือนถูกฟัน...สามแผลที่กลางตัว มันเจ็บปวดทรมาน ปวดแสบปวดร้อนไปหมด น้ำตาไหลพราก...นี่มันอะไรกัน เมื่อไหร่จะปล่อยผมไป?!!!

" มองเหี้ยไร...ไอ้สวะ!!! "

" อะไรกันพี่รีเดน...นี่มันอะไร พี่ทำแบบนี้ทำไม? "

" กูทำขนาดนี้ยังถามกูอีกหรอ? นี่มึงซื่อมากหรือตอแหลเนี่ย!!! "

" ผมไม่รู้จริงๆ นี่มันอะไร!! "

" กูจะฆ่ามึงไง...ไอ้ซาตาน!!!!! "

" พี่รู้...ได้ไง........ "

" พวกกูมีหน้าที่ล่าและฆ่าพวกมึงไง ถามควายๆ! "

พี่รีเดนทำหน้ารำคาญแล้วเดินไปที่โต๊ะเช่นเคย ผมมองตาม...ทำไมต้องฆ่าผม? แล้วพี่เค้าเป็นใคร...ในหัวมีแต่คำถาม พี่มิคาเอลล่ะ แองเจิลล่ะ ไปไหน.....พวกเค้าหายไปไหน? ทิ้งผมไปแล้วหรอ? น้ำตาอีกมากมายทลายลงมาอาบหน้า...พร้อมกับความรู้สึกปั่นป่วนภายในที่เริ่มก่อตัวขึ้นจากการเสียเลือด ตาพร่า มองอะไรไม่ชัด หัวเริ่มหมุนติ้ว คลื่นใส้ อา...ไม่ดีเลย ช่วยผมที...ใครก็ได้...พ่อ..แม่ ช่วยผมที.........

**********************************************************

https://www.facebook.com/NiyaySdSd

ตามไปอ่านกันได้น้า